Naar huis
Even snel alvast een klein berichtje. We zijn op weg om vandaag, Zaterdag, in Voorschoten te arriveren.We voelen ons een beetje weggejaagd. Overwinteraars hebben de ligplaatsen hier in de haven vastgelegd.De eerste is al gearriveerd, vandaag en morgen komt de rest. "Of je maar weg wil...." heet het dus. We moeten uiterlijk om 9 uur vertrekken, want om 1 uur in de middag tot en met maandag ochtend vroeg blijven bruggen en sluis gesloten voor ons.
Thuis
Leidschendam
Hoe laat we precies hier waren, binnen in de haven van Leidschendam, weet ik niet. We werden al meteen begroet door Wim, een van onze buurmannen hier. Maar ik denk zo rond half twaalf of zoiets. Na nog wat praatjes her en der gemaakt, zijn we thuis de post gaan bekijken. Zat gelukkig niets verontrustends tussen en ook het antwoordapparaat bevatte geen paniekberichten. Dat is wel eens anders geweest. Nu gaat alles in om gekeerde volgorde of te wel alles aan eten, hobby en kleding van boot naar huis. Om over een tijdje, waarschijnlijk begin maart weer van huis naar boot te gaan. Wij noemen het nog steeds verhuizen. Wat een kratten gaan er dan heen en weer. Heftig. En dan alles weer wat schoongemaakt moeten worden poetsen, soppen etc., en opbergen. Zal wat aan energie kosten denk ik. Misschien ook wat kilo’s? Kan best wat missen.
De planning is om Maandag alles wat de boot uit moet, dan aan het eind van die dag thuis te hebben staan. En dan voor het eerst, sinds maart dit jaar, weer in ons eigen bedje thuis slapen. Zal wennen wezen. Ook voor Blacky, we zijn erg benieuwd hoe hij het, in voor hem ‘ander’ huis, zijn weg weer zal vinden. Hij is nl tijdens deze reis veel toegankelijker geworden. Of dat zo zal blijven? We hopen van wel.
29 oktober 2010 Rotterdam (Spangen)
Vrijdag
Rotterdam (Spangen)
Zo’n rustige plaats lijkt het hier, maar dat is intussen maar schijn gebleken. Het lijkt wel een snelweg, zoveel beroepsschepen komen hier voorbij. We hebben op Internet eens gekeken of er misschien een stremming hier in Zuid Holland is. En ja hoor, in de Hollandse IJssel. Ergens tot in november. Zoveel mogelijkheden zijn er verder niet als je vanuit Rotterdam richting Amsterdam wil, moet je in dit geval dus nu over de Schie. Precies waar wij nu zitten, en we deden dit juist omdat we dachten dat de Gouwe nu erg druk zou zijn ivm de nieuwe overslaghaven in Alphen aan de Rijn.
Intussen zitten we bij te komen van onze kleine orgie van gisteravond. Jaap, Mark en Arnaud hebben een behoorlijk gat geslagen in de hoeveelheid alcohol. Arnaud bleef slapen, wel zo makkelijk als je in Rotterdam werkt, zo vanaf onze boot naar je werk. Afstandje van niks. Vooral prettig als je niet in optimale conditie bent.
En Jaap had weer eens flink uitgepakt met zijn garnalen menu. Heerlijk. En wat was het gezellig. Dus? Werd het zeker twee uur voor Mark weer naar huis ging en wij ons bedje in.
Vandaag naar Delft en dan, zo lijkt het nu, gaan we daarvandaan pas Maandag naar huis. Naar Voorschoten.
Rotterdam (Spangen)
Zo’n rustige plaats lijkt het hier, maar dat is intussen maar schijn gebleken. Het lijkt wel een snelweg, zoveel beroepsschepen komen hier voorbij. We hebben op Internet eens gekeken of er misschien een stremming hier in Zuid Holland is. En ja hoor, in de Hollandse IJssel. Ergens tot in november. Zoveel mogelijkheden zijn er verder niet als je vanuit Rotterdam richting Amsterdam wil, moet je in dit geval dus nu over de Schie. Precies waar wij nu zitten, en we deden dit juist omdat we dachten dat de Gouwe nu erg druk zou zijn ivm de nieuwe overslaghaven in Alphen aan de Rijn.
Intussen zitten we bij te komen van onze kleine orgie van gisteravond. Jaap, Mark en Arnaud hebben een behoorlijk gat geslagen in de hoeveelheid alcohol. Arnaud bleef slapen, wel zo makkelijk als je in Rotterdam werkt, zo vanaf onze boot naar je werk. Afstandje van niks. Vooral prettig als je niet in optimale conditie bent.
En Jaap had weer eens flink uitgepakt met zijn garnalen menu. Heerlijk. En wat was het gezellig. Dus? Werd het zeker twee uur voor Mark weer naar huis ging en wij ons bedje in.
28 oktober 2010 Rotterdam
Donderdag
Rotterdam(Spangen)
Je zou denken, als je voorbij de havens in Rotterdam vaart, daar zal het wel veel onrustiger zijn dan op die Oude Maas. Niets van dat alles. Wel wat schommelen, maar daar zijn we intussen na al die jaren wel aan gewend. Wel heel erg druk met zeeschepen deze keer. Goed opletten dus. Wat ook leuk is dat we daar door de diverse sectoren “een klein binnenvaart scheepje” genoemd worden. We voelen ons dan ineens een stuk groter. Zoiets als puber tussen de volwassenen in.
Dus wij ook ons aanmelden, want ze zeggen dan over jou: “Niet gemeld,” wat betekent dat ze wel graag van je willen weten waar je heen vaart. Wat je plannen zijn. Opdat de overige scheepvaart rekening met je kan houden. Ja, jullie geloven dat misschien niet, maar ook zij moeten zich soms aanpassen aan ons! En ons voorrang verlenen. Maar meestal is dat natuurlijk andersom. En zeker de zeeschepen, die hebben altijd voorrang!
We liggen nu in Rotterdam, aan de Spangesekade, redelijk rustig. Grote schepen varen ons hier voorbij en de lijnen waar onze boot me vast zit, janken regelmatig. Zoveel spanning komt er op te staan.
Aan de overkant staat een nieuwe moderne moskee. In een prachtige herfst omgeving. De blaadjes beginnen al aardig om te kleuren. Vandaag blijven we hier. En wat we verder gaan doen morgen, weten we nog niet. We moeten al rekening houden met sluitingstijden van de diverse bruggen. Op zondag of eerder op zaterdag, het winterseizoen is hier en daar al begonnen.
Rotterdam(Spangen)
Je zou denken, als je voorbij de havens in Rotterdam vaart, daar zal het wel veel onrustiger zijn dan op die Oude Maas. Niets van dat alles. Wel wat schommelen, maar daar zijn we intussen na al die jaren wel aan gewend. Wel heel erg druk met zeeschepen deze keer. Goed opletten dus. Wat ook leuk is dat we daar door de diverse sectoren “een klein binnenvaart scheepje” genoemd worden. We voelen ons dan ineens een stuk groter. Zoiets als puber tussen de volwassenen in.
Dus wij ook ons aanmelden, want ze zeggen dan over jou: “Niet gemeld,” wat betekent dat ze wel graag van je willen weten waar je heen vaart. Wat je plannen zijn. Opdat de overige scheepvaart rekening met je kan houden. Ja, jullie geloven dat misschien niet, maar ook zij moeten zich soms aanpassen aan ons! En ons voorrang verlenen. Maar meestal is dat natuurlijk andersom. En zeker de zeeschepen, die hebben altijd voorrang!
We liggen nu in Rotterdam, aan de Spangesekade, redelijk rustig. Grote schepen varen ons hier voorbij en de lijnen waar onze boot me vast zit, janken regelmatig. Zoveel spanning komt er op te staan.
Aan de overkant staat een nieuwe moderne moskee. In een prachtige herfst omgeving. De blaadjes beginnen al aardig om te kleuren. Vandaag blijven we hier. En wat we verder gaan doen morgen, weten we nog niet. We moeten al rekening houden met sluitingstijden van de diverse bruggen. Op zondag of eerder op zaterdag, het winterseizoen is hier en daar al begonnen.
27 oktober 2010 Heenvliet
Woensdag
Heenvliet
Vier uur varen vanaf de Spieringsluis. Maar wat een reis. Na het Wantij, de Oude Maas af. Niks aan de hand tot dan. Toen voorbij de Dordtsche Kil. We merkten al rap dat we een behoorlijke stroom mee hadden. We “vlogen” vooruit. Zeker met een snelheid van zo’n 13 km. Voor ons leuk en goedkoop “snelvaren”, althans dat leek zo. Dat leuke. Want tegenstroom kwamen koppelverbanden - vier bakken met een duwboot - die golven veroorzaakten van meters hoog. De een na de ander! We leken wel in een achtbaan terecht te zijn gekomen. Op en neer, op en neer, daar kwam geen eind aan. Bij de eerste duik spits je jouw oren natuurlijk om te horen waar het in je boot misgaat, ik bedoel vallende of verschuivende dingen, boeken, televisie, potten pannen, ja wat dan ook. En? Alles stond goed vast bleek later en nergens vloog ons iets voorbij, zelfs geen hengels deze keer. Toch niet gerust bij elke volgende golfaanval en bleven we logischerwijs loeren naar alles en ondergingen we dit gelaten tot we bij de Voornse Sluis arriveerden. Rust! En de steiger bij Heenvliet was helemaal vrij. Pffff.
Heenvliet
Vier uur varen vanaf de Spieringsluis. Maar wat een reis. Na het Wantij, de Oude Maas af. Niks aan de hand tot dan. Toen voorbij de Dordtsche Kil. We merkten al rap dat we een behoorlijke stroom mee hadden. We “vlogen” vooruit. Zeker met een snelheid van zo’n 13 km. Voor ons leuk en goedkoop “snelvaren”, althans dat leek zo. Dat leuke. Want tegenstroom kwamen koppelverbanden - vier bakken met een duwboot - die golven veroorzaakten van meters hoog. De een na de ander! We leken wel in een achtbaan terecht te zijn gekomen. Op en neer, op en neer, daar kwam geen eind aan. Bij de eerste duik spits je jouw oren natuurlijk om te horen waar het in je boot misgaat, ik bedoel vallende of verschuivende dingen, boeken, televisie, potten pannen, ja wat dan ook. En? Alles stond goed vast bleek later en nergens vloog ons iets voorbij, zelfs geen hengels deze keer. Toch niet gerust bij elke volgende golfaanval en bleven we logischerwijs loeren naar alles en ondergingen we dit gelaten tot we bij de Voornse Sluis arriveerden. Rust! En de steiger bij Heenvliet was helemaal vrij. Pffff.
26 oktober 2010 Spieringsluis (Biesbosch)
Dinsdag
Spieringsluis
Vandaag naar Heenvliet, oa om morgen boodschappen te kunnen doen We krijgen bezoek, niet daar maar in Rotterdam. Wel pas Overmorgen! Ik had eerst geschreven morgen, zo zie je maar hoe je het overzicht in je eigen tijd zo langzamerhand geheel verdwijnt. Is dat erg? Ik denk van niet.
Gisteren hebben we een rondje, nou ja rondje, gefietst. Het was meer heen en terug, de weg liep aan het eind van deze landstrook tussen de Merwede en de Biesbosch in, dood. Het weer was prachtig wat de omgeving aan al zijn pracht nog beter deed uitkomen. Ik weet niet hoe te beschrijven, veel landerijen met hier en daar wat moerascultuur en heel af en toe een huisje. Zo wijds.
Ook nog aan educatie gedaan, we hebben het Biesbosch museum bezocht. Die blijven altijd leuke en interessante dingen verzamelen en in kaart brengen. Als ik dingen lees en foto’s bekijk, die over dat “vroeger” gaan, ben ik blij dat ik nu leef. Wat een armoe. Wat een kou. Wat een ellende. Hoe oud zouden die mensen worden? 40, 50 jaar maximaal? Waarom ga ik dan naar zo’n museum, denk ik dan. Je komt er, althans ik, zo depri uit. Nu ging het over de beroepen die men toen had, zoals rietsnijder en plaggensnijder en wat er met die produkten allemaal gedaan werd. Ze hadden daar ook allerlei oude land-, beter gezegd, waterkaarten van 5, 6 honder jaar terug. Dat vind ik wel altijd wel leuk om naar te kijken. Heel interessant om te zien hoe water zich een weg zoekt en blijft zoeken. Zo te zien is er nu veel meer water dan ooit. Nu zoet, toen brak?
Spieringsluis
Vandaag naar Heenvliet, oa om morgen boodschappen te kunnen doen We krijgen bezoek, niet daar maar in Rotterdam. Wel pas Overmorgen! Ik had eerst geschreven morgen, zo zie je maar hoe je het overzicht in je eigen tijd zo langzamerhand geheel verdwijnt. Is dat erg? Ik denk van niet.
Gisteren hebben we een rondje, nou ja rondje, gefietst. Het was meer heen en terug, de weg liep aan het eind van deze landstrook tussen de Merwede en de Biesbosch in, dood. Het weer was prachtig wat de omgeving aan al zijn pracht nog beter deed uitkomen. Ik weet niet hoe te beschrijven, veel landerijen met hier en daar wat moerascultuur en heel af en toe een huisje. Zo wijds.
Ook nog aan educatie gedaan, we hebben het Biesbosch museum bezocht. Die blijven altijd leuke en interessante dingen verzamelen en in kaart brengen. Als ik dingen lees en foto’s bekijk, die over dat “vroeger” gaan, ben ik blij dat ik nu leef. Wat een armoe. Wat een kou. Wat een ellende. Hoe oud zouden die mensen worden? 40, 50 jaar maximaal? Waarom ga ik dan naar zo’n museum, denk ik dan. Je komt er, althans ik, zo depri uit. Nu ging het over de beroepen die men toen had, zoals rietsnijder en plaggensnijder en wat er met die produkten allemaal gedaan werd. Ze hadden daar ook allerlei oude land-, beter gezegd, waterkaarten van 5, 6 honder jaar terug. Dat vind ik wel altijd wel leuk om naar te kijken. Heel interessant om te zien hoe water zich een weg zoekt en blijft zoeken. Zo te zien is er nu veel meer water dan ooit. Nu zoet, toen brak?
25 oktober 2010 Spieringsluis (Br. Biesbosch)
Maandag
Spieringsluis
Met een nat zonnetje vanmorgen wakker geworden. Maar nu alles helemaal blauw en een stralende dagopening. Vandaag gaan we hier niet weg. Te mooi en rustig hier. Als het weer een beetje meezit gaan we een eindje fietsen. We zijn hier al vaak voorbij gevaren, maar er was nooit een plaatsje voor ons waar we tussen pasten. Gisteren wel, zelfs helemaal leeg! Jaap verklapte een geheimpje, hij zegt vaak om een smoes te hebben ergens lekker uit eten te gaan, dat het restaurant vlakbij de boot moet zijn. Het liefst zo, dat je van af je tafeltje de vrouwe Lenie Anna ziet liggen.En dat is hier (bijna) het geval. En nu er plaats was, was de smoes daar en werd er een tafeltje door hem besproken. Het etentje was heel gezellig en goed. De ambiance was ook heel prma, echt zo’n familie restaurant annex hotel.
De tocht van Geertruidenberg verliep soepel. Van de voorspelde stortbuien en storm, hebben we weinig gezien.
Alleen een zeilwedstrijd waar we omheen moesten varen op de Amer, was het bijzondere van die dag. Verder weinig te melden.
Spieringsluis
Met een nat zonnetje vanmorgen wakker geworden. Maar nu alles helemaal blauw en een stralende dagopening. Vandaag gaan we hier niet weg. Te mooi en rustig hier. Als het weer een beetje meezit gaan we een eindje fietsen. We zijn hier al vaak voorbij gevaren, maar er was nooit een plaatsje voor ons waar we tussen pasten. Gisteren wel, zelfs helemaal leeg! Jaap verklapte een geheimpje, hij zegt vaak om een smoes te hebben ergens lekker uit eten te gaan, dat het restaurant vlakbij de boot moet zijn. Het liefst zo, dat je van af je tafeltje de vrouwe Lenie Anna ziet liggen.En dat is hier (bijna) het geval. En nu er plaats was, was de smoes daar en werd er een tafeltje door hem besproken. Het etentje was heel gezellig en goed. De ambiance was ook heel prma, echt zo’n familie restaurant annex hotel.
De tocht van Geertruidenberg verliep soepel. Van de voorspelde stortbuien en storm, hebben we weinig gezien.
Alleen een zeilwedstrijd waar we omheen moesten varen op de Amer, was het bijzondere van die dag. Verder weinig te melden.
24 oktober Geertruidenberg
Zondag
Geertruidenberg,
Bezoek van Jacinthe, Bram, Pepijn en Flores
Geertruidenberg,
Bezoek van Jacinthe, Bram, Pepijn en Flores
Gisterochtend elfuur en daar stond iedereen in de haven gereed om op te stappen.
De weervoorspellingen waren heel slecht Regen, veel wind, vooral hard. Nog niet aan het begin van de dag, gelukkig maar. Buienradar opgezocht en daar gaven ze, achteraf gezien, een aardig kloppend beeld voor dit gebied. Rond de lunch zou het behoorlijk gaan stormen. En dat was zeker zo. Met een smak werden we, toen we bij de Petrusplaat aankwamen, tegen de walkant aan gesmeten. Later zo rond vier uur zou de wind dan weer iets te gaan liggen. Ook dat was zo.
Om aan de Petrusplaat te blijven liggen, hoefden we eigenlijk geen lijntje vast te maken. Gekkigheid natuurlijk, voor je het weet lig je zo ergens anders. Als je een beetje van actie houdt is varen met zulk weer veel leuker dan kalm en gezapig voortdobberen. Zeker voor de jongens, maar ook de mannen. Bram, Pepijn en Flores konden er geen genoeg van krijgen en “vochten” om de beste, hoge zitplaatsen. De stuurhut heeft er maar een, maar met was improvisatie, maak je er zo drie van. Flores en Pepijn voor naast de kapitein en Bram vaak staande er achter.
Bij de Petrusplaat hebben we natuurlijk ook het “Gat in het hek” bekeken, voor misschien een volgende keer gebruiken om de knaagplaatsen van de bevers te gaan bezoeken. Vissen ging jammergenoeg niet, daar was het weer veel en veel te slecht voor. Dus na de lunch verder, maar wel “binnendoor” zoals wij dat noemen. Door het Gat van de Kerksloot gebruiken om naar Geertruidenberg terug te varen. Daar is het met storm ietsje rustiger. En er valt meer van de omgeving te bekijken. Even werd het nog heel spannend, want daar waar je juist geen rondvaartboot, en dan zeker niet zo’n hele grote, tegen wil komen., kwam er een op ons af. Even via de Marifoon overleggen en Jaap kruipend, na ook een beetje mopperend door de modder wat ruimte gevend aan dat schip, konden we verder.
Bij de Petrusplaat hebben we natuurlijk ook het “Gat in het hek” bekeken, voor misschien een volgende keer gebruiken om de knaagplaatsen van de bevers te gaan bezoeken. Vissen ging jammergenoeg niet, daar was het weer veel en veel te slecht voor. Dus na de lunch verder, maar wel “binnendoor” zoals wij dat noemen. Door het Gat van de Kerksloot gebruiken om naar Geertruidenberg terug te varen. Daar is het met storm ietsje rustiger. En er valt meer van de omgeving te bekijken. Even werd het nog heel spannend, want daar waar je juist geen rondvaartboot, en dan zeker niet zo’n hele grote, tegen wil komen., kwam er een op ons af. Even via de Marifoon overleggen en Jaap kruipend, na ook een beetje mopperend door de modder wat ruimte gevend aan dat schip, konden we verder.
Aangekomen in Geertruidenberg hebben de jongens toch nog even kunnen vissen, de haven is redelijk windvrij. Gevangen niets, meer knopen uit visdraden halen destemeer. Zal wel door de wind gekomen zijn..... Toch iedereen plezier, de groten met een warme kop thee binnen en de kleintjes op de steiger buiten. Over steigersgesproken, deze staan nu zeker 15 cm onderwater. Gisteren hadden ze geen laarzen bij zich, was toen niet echt nodig. Maar nu?
‘s Avonds hebben we deze dag, afgesloten, tja met patat frites natuurlijk. Dat blijft iets feestelijk geven, vooral als je lekker met je vingers kan en mag/moet eten.........
22 oktober Geertruidenberg
Vrijdag
Noordergat van de Plomp
Gistereren zijn we van het Jeppegat naar de Petrusplaat gevaren om daar een nieuwe poging te doen om die ENE SNOEKBAARS toch een keertje te vangen. Eenmaal op de plas daar aangekomen was de wind intussen zo’n 5 a 6 geworden. Zeer onplezierig om aan de wal te liggen en dan gedurende de gehele nacht het geklots van en geschommel door die golven die pal op de boeg van ons schip uitkwamen, te onder gaan. Laat staan rustig vissen. Nee verder varen. Wel even nog een leuke ervaring met de oversteek dwars over de zandbank aldaar. Jaren lang anderen dit zien doen, nu wij ook een keertje. Het was hoog water, maar zelfs als het dat niet is, kan het nog steeds blijkt. Als je maar precies weet waar te varen! Er is maar 1 mogelijkheid!
Verder gevaren naar die andere stek ook aan de Petrusplaat, maar nog steeds volop golven ook daar. Toen richting Amer en dan vandaar uit een smal watertje van de Br. Biesbosch weer in. En dat werd het Noordergat van de Plomp. Hier had de wind geen vat op ons en het water. Het was er zalig rustig.
Jaap meteen de hengel het water in en op jacht gaan naar kleine aasvisjes. De enige die ze vingen waren de Futen. En wij? Niks, alleen maar kou. Tot......met een enorme boog de hengel kromp stond van “iets” wat daar aan hing. Maar wat? De lijn die Jaap gebruikte was heel dun, hoefde tenslotte niet veel vast te houden, alleen een visje van zo’n centimeter of 5, en het ging tekeer dat je er alles bij kon bedenken. Ik zal heel stiekem al een dikke paling te denken. Lekker roken ......mmmmmmmmm. Het duurde zeker een half uur voor we wisten wat zich een weg naar de vrijheid vocht. Een giga Brasem, leuk om te vangen maar niet om te eten. En bij deze laaste poging kreeg Jaap het zo koud (en de pest in), dat het “snoekbaarsen” voorlopig aan de “wilgen” gehangen wordt. Eerst andere dingen doen en dan opnieuw proberen.
Bezoek vertroetelen
Jacinthe, Bram en de kinderen Pepijn en Floris komen morgen hier naar toe. Waar is hier nu? Geertruidenberg waar we ook weer alle boodschappen gedaan hebben en natuurlijk water getankt. Want zoals Leen ooit zei: "Je moet water pakken, als water pakken kan".
Noordergat van de Plomp
Gistereren zijn we van het Jeppegat naar de Petrusplaat gevaren om daar een nieuwe poging te doen om die ENE SNOEKBAARS toch een keertje te vangen. Eenmaal op de plas daar aangekomen was de wind intussen zo’n 5 a 6 geworden. Zeer onplezierig om aan de wal te liggen en dan gedurende de gehele nacht het geklots van en geschommel door die golven die pal op de boeg van ons schip uitkwamen, te onder gaan. Laat staan rustig vissen. Nee verder varen. Wel even nog een leuke ervaring met de oversteek dwars over de zandbank aldaar. Jaren lang anderen dit zien doen, nu wij ook een keertje. Het was hoog water, maar zelfs als het dat niet is, kan het nog steeds blijkt. Als je maar precies weet waar te varen! Er is maar 1 mogelijkheid!
Verder gevaren naar die andere stek ook aan de Petrusplaat, maar nog steeds volop golven ook daar. Toen richting Amer en dan vandaar uit een smal watertje van de Br. Biesbosch weer in. En dat werd het Noordergat van de Plomp. Hier had de wind geen vat op ons en het water. Het was er zalig rustig.
Jaap meteen de hengel het water in en op jacht gaan naar kleine aasvisjes. De enige die ze vingen waren de Futen. En wij? Niks, alleen maar kou. Tot......met een enorme boog de hengel kromp stond van “iets” wat daar aan hing. Maar wat? De lijn die Jaap gebruikte was heel dun, hoefde tenslotte niet veel vast te houden, alleen een visje van zo’n centimeter of 5, en het ging tekeer dat je er alles bij kon bedenken. Ik zal heel stiekem al een dikke paling te denken. Lekker roken ......mmmmmmmmm. Het duurde zeker een half uur voor we wisten wat zich een weg naar de vrijheid vocht. Een giga Brasem, leuk om te vangen maar niet om te eten. En bij deze laaste poging kreeg Jaap het zo koud (en de pest in), dat het “snoekbaarsen” voorlopig aan de “wilgen” gehangen wordt. Eerst andere dingen doen en dan opnieuw proberen.
Bezoek vertroetelen
Jacinthe, Bram en de kinderen Pepijn en Floris komen morgen hier naar toe. Waar is hier nu? Geertruidenberg waar we ook weer alle boodschappen gedaan hebben en natuurlijk water getankt. Want zoals Leen ooit zei: "Je moet water pakken, als water pakken kan".
21 oktober 2010 Jeppegat
Donderdag
Jeppegat
Van die storm die ze verwachtten, hebben we hier niks van gemerkt. Regen, veel regen, maar ook af en toe een stralend zonnetje en tijdens zo’n periode was het windstil, dus heerlijk warm. Lekker achter op ons dek nog even kunnen zonnen. Ja wel met een jasje aan.
De aasvisjes hebben we uiteindelijk kunnen vangen, slechts twee. Maar oké, net genoeg. Alleen die snoekbaars, die hebben we niet gezien. En het mag dan af en toe best lekker geweest zijn in het herfstzonnetje, echter als het regende was het stervend koud! En dus stond Jaap binnen in de stuurhut en dat maakt het alert zijn bij het vissen niet makkelijk op. Waarschijnlijk mis je dan wel eens een moment waarop je actie moet ondernemen en dan ben je….te laat! Dus hebben we geen snoekbaars.
Toch nog een bijzonder moment valt er te noteren. Tijdens het avond eten zagen we hier aan de overkant in de schemering twee hertjes. Eentje stond duidelijk op de uitkijk, terwijl de ander stond te grazen daar op de dijk. Ik heb ze gefotografeerd, maar dat is alles wat ik er van kan zeggen. Het begon al donker te worden en dan ook nog op zo’n afstand, maar ze staan op de “plaat”!
Jeppegat
Van die storm die ze verwachtten, hebben we hier niks van gemerkt. Regen, veel regen, maar ook af en toe een stralend zonnetje en tijdens zo’n periode was het windstil, dus heerlijk warm. Lekker achter op ons dek nog even kunnen zonnen. Ja wel met een jasje aan.
De aasvisjes hebben we uiteindelijk kunnen vangen, slechts twee. Maar oké, net genoeg. Alleen die snoekbaars, die hebben we niet gezien. En het mag dan af en toe best lekker geweest zijn in het herfstzonnetje, echter als het regende was het stervend koud! En dus stond Jaap binnen in de stuurhut en dat maakt het alert zijn bij het vissen niet makkelijk op. Waarschijnlijk mis je dan wel eens een moment waarop je actie moet ondernemen en dan ben je….te laat! Dus hebben we geen snoekbaars.
Toch nog een bijzonder moment valt er te noteren. Tijdens het avond eten zagen we hier aan de overkant in de schemering twee hertjes. Eentje stond duidelijk op de uitkijk, terwijl de ander stond te grazen daar op de dijk. Ik heb ze gefotografeerd, maar dat is alles wat ik er van kan zeggen. Het begon al donker te worden en dan ook nog op zo’n afstand, maar ze staan op de “plaat”!
20 oktober 2010 Jeppegat
Woensdag
Jeppegat
Wat een gekke naam, maar daar zijn er wel meer van hier in de Br. Biesbosch. Steeds weer vraag ik me af, of die ontstaan zijn door vroegere boerderijen of mensen die daar bijzondere dingen beleefden. Bij al die namen zoals Gat van de Turfzak, Gat van de Stier, Gat van Loopgauw, en nog veel meer kan je, in ieder geval ik, niets mee. Misschien dat Internet daar een oplossing voor heeft?
Het Jeppegat een aanlegkade waar de RR ons indertijd op wees. ’t Zou, de kade dan, te hoog voor ons kunnen zijn. Dat valt reuze mee. Het is zelfs voor mij te beklimmen, en met de loopplank waarschijnlijk helemaal goed te doen.
In ieder geval is het hier vlak “voor de deur” heel diep, diep genoeg voor de snoekbaars, dus Jaap gaat een serieuze poging doen. Voorlopig lukt de start nog niet echt, want het vangen van kleine aasvisjes is, tot op dit moment, 10 uur in de ochtend, nog niet gelukt. Trouwens het weer is daarvoor ook niet zo aantrekkelijk, het stortregent. En de weersvoorspelling voor vandaag is ook niet iets om vrolijk over te worden…..Nog meer regen en ook nog veel wind. Van dit laatste is er nog weinig te merken, maar zal best wel komen in de loop van de dag. Nu is het in ieder geval windstil!
Jeppegat
Wat een gekke naam, maar daar zijn er wel meer van hier in de Br. Biesbosch. Steeds weer vraag ik me af, of die ontstaan zijn door vroegere boerderijen of mensen die daar bijzondere dingen beleefden. Bij al die namen zoals Gat van de Turfzak, Gat van de Stier, Gat van Loopgauw, en nog veel meer kan je, in ieder geval ik, niets mee. Misschien dat Internet daar een oplossing voor heeft?
Het Jeppegat een aanlegkade waar de RR ons indertijd op wees. ’t Zou, de kade dan, te hoog voor ons kunnen zijn. Dat valt reuze mee. Het is zelfs voor mij te beklimmen, en met de loopplank waarschijnlijk helemaal goed te doen.
In ieder geval is het hier vlak “voor de deur” heel diep, diep genoeg voor de snoekbaars, dus Jaap gaat een serieuze poging doen. Voorlopig lukt de start nog niet echt, want het vangen van kleine aasvisjes is, tot op dit moment, 10 uur in de ochtend, nog niet gelukt. Trouwens het weer is daarvoor ook niet zo aantrekkelijk, het stortregent. En de weersvoorspelling voor vandaag is ook niet iets om vrolijk over te worden…..Nog meer regen en ook nog veel wind. Van dit laatste is er nog weinig te merken, maar zal best wel komen in de loop van de dag. Nu is het in ieder geval windstil!
19 oktober 2010 Terheijden
Dinsdag
Terheijden
Mijn koppie is ook uiterlijk wat opgefrist. Dieuwke heeft mijn haar geknipt, en ik heb mijn zomerkapsel weer terug. Kort dus. Een paar keer heb ik onderweg geprobeerd een kapper te bezoeken, maar ze waren er niet of ze waren gesloten.
Vandaag nog even bij ze langs om afscheid van ze te nemen, van de Zwalker dus, en dan op naar de Br. Biebosch.
Het weer zal wisselend zijn, van stralende zon tot fikse regenbuien voorspelde men. Hopelijk zal het de komende dagen wel visweer zijn. Niet al te nat en guur voor deze tijd. En graag het komende weekend ook nog een beetje zon als het kan. We krijgen bezoek.
Terheijden
Mijn koppie is ook uiterlijk wat opgefrist. Dieuwke heeft mijn haar geknipt, en ik heb mijn zomerkapsel weer terug. Kort dus. Een paar keer heb ik onderweg geprobeerd een kapper te bezoeken, maar ze waren er niet of ze waren gesloten.
Vandaag nog even bij ze langs om afscheid van ze te nemen, van de Zwalker dus, en dan op naar de Br. Biebosch.
Het weer zal wisselend zijn, van stralende zon tot fikse regenbuien voorspelde men. Hopelijk zal het de komende dagen wel visweer zijn. Niet al te nat en guur voor deze tijd. En graag het komende weekend ook nog een beetje zon als het kan. We krijgen bezoek.
18 oktober Terheijden
Maandag
Terheijden
Van fietsen is gisteren niet veel terecht gekomen. Ons zat de alcohol nog steeds een beetje tussen de oren. Hoe dat kwam? De dag ervoor zijn we naar vrienden, Aad en Dieuwke, geweest die we hier aan het begin van dit jaar hebben leren kennen. En omdat ze een reis, die wij ooit in Frankrijk maakten, bijna het zelfde afgevaren hadden, viel er veel bepraten en te bekijken aan foto’s en film.
We waren uitgenodigd om een hapje bij ze te komen eten en dat slaan wij zelden af. Zeker als je weet dat ook zij van koken houden. Dus eten, natuurlijk borreltje vooraf, dan koffie en er weer aan de wijn en dat tot ik dacht twee uur ’s nachts. Ik weet niet hoeveel flessen er verschenen en leeg geschonken werden, maar het was genoeg om ons de hele dag wat sompig te voelen, zoiets als “the day after”. De was is wel gestart en we hebben zelfs nog ’s middags een ommetje gemaakt. Even een rondje “kerk”gedaan.
Het weer is mooi, maar koud. ’s Morgens opstaan met 8 graden binnen en 1 graad buiten. Duurt dan wel even voor dat het in de salon een beetje lekker van temperatuur is geworden.
Vandaag gaan we wat rommelen (ander woord voor schoonmaken) en Jaap het een en ander aan techniek met Aad doornemen. Stond op onze agenda voor eind van het jaar, als zij terug zouden zijn. En beloofd is beloofd. En bovendien ook nog heel gezellig met ze.En intussen zijn onze koppies ook weer helderderderder….
Terheijden
Van fietsen is gisteren niet veel terecht gekomen. Ons zat de alcohol nog steeds een beetje tussen de oren. Hoe dat kwam? De dag ervoor zijn we naar vrienden, Aad en Dieuwke, geweest die we hier aan het begin van dit jaar hebben leren kennen. En omdat ze een reis, die wij ooit in Frankrijk maakten, bijna het zelfde afgevaren hadden, viel er veel bepraten en te bekijken aan foto’s en film.
We waren uitgenodigd om een hapje bij ze te komen eten en dat slaan wij zelden af. Zeker als je weet dat ook zij van koken houden. Dus eten, natuurlijk borreltje vooraf, dan koffie en er weer aan de wijn en dat tot ik dacht twee uur ’s nachts. Ik weet niet hoeveel flessen er verschenen en leeg geschonken werden, maar het was genoeg om ons de hele dag wat sompig te voelen, zoiets als “the day after”. De was is wel gestart en we hebben zelfs nog ’s middags een ommetje gemaakt. Even een rondje “kerk”gedaan.
Het weer is mooi, maar koud. ’s Morgens opstaan met 8 graden binnen en 1 graad buiten. Duurt dan wel even voor dat het in de salon een beetje lekker van temperatuur is geworden.
Vandaag gaan we wat rommelen (ander woord voor schoonmaken) en Jaap het een en ander aan techniek met Aad doornemen. Stond op onze agenda voor eind van het jaar, als zij terug zouden zijn. En beloofd is beloofd. En bovendien ook nog heel gezellig met ze.En intussen zijn onze koppies ook weer helderderderder….
17 oktober 2010 Terheijden
Terheijden
Geen regen, maar ook geen zonneschijn uiteindelijk meer maar wel vreselijk veel wind. Af en toe windkracht 7, gemeten met onze windmeter. Het waaide zelfs zo hard, dat de zware stoelen op het bovendek omwoeien. Nog nooit vertoond. Echter we hebben er niet veel last van gehad, de watertjes zijn hier niet al te breed en de kans dat je een stevige golfslag te verwerken krijgt, is klein. De Mark meandert (slingert) daar teveel voor. Het enige waar je voortdurend moet opletten, is wanneer de wind op de “kop” hebt. Recht van voren dus. Dan wil onze boot of naar rechts of naar links draaien, maar niet echt recht uit. En dan is het oppassen geblazen dat je niet op een onbewaakt moment in het riet komt te zitten. Want dat gaat snel hoor, ondanks dat het meters breed is daar. Je bent net een losse drijvende dweil.
Halverwege de middag zijn we gearriveerd in de haven van Terheijden en we vonden weer een net plaatsje met de achtersteven naar de steiger. Het is een haven zonder vingersteigers, dus met palen, niet onze liefhebberij maar we willen we eenmaal ook kunnen gaan fietsen en …..wassen. Ja het is weer zover, de was puilt de “wasmand” uit! Dus de fietsen er af en dat kan alleen makkelijk als de steiger binnen handbereik is. Andere mogelijkheid is ook wel, maar niet Jaap zijn hobby. Een fiets aan je arm van voor naar achter langs het gangboord lopen. Gaat het mis, dan ligt de fiets in de plomp en daar is op die afstand niet veel voor nodig.
Geen regen, maar ook geen zonneschijn uiteindelijk meer maar wel vreselijk veel wind. Af en toe windkracht 7, gemeten met onze windmeter. Het waaide zelfs zo hard, dat de zware stoelen op het bovendek omwoeien. Nog nooit vertoond. Echter we hebben er niet veel last van gehad, de watertjes zijn hier niet al te breed en de kans dat je een stevige golfslag te verwerken krijgt, is klein. De Mark meandert (slingert) daar teveel voor. Het enige waar je voortdurend moet opletten, is wanneer de wind op de “kop” hebt. Recht van voren dus. Dan wil onze boot of naar rechts of naar links draaien, maar niet echt recht uit. En dan is het oppassen geblazen dat je niet op een onbewaakt moment in het riet komt te zitten. Want dat gaat snel hoor, ondanks dat het meters breed is daar. Je bent net een losse drijvende dweil.
Halverwege de middag zijn we gearriveerd in de haven van Terheijden en we vonden weer een net plaatsje met de achtersteven naar de steiger. Het is een haven zonder vingersteigers, dus met palen, niet onze liefhebberij maar we willen we eenmaal ook kunnen gaan fietsen en …..wassen. Ja het is weer zover, de was puilt de “wasmand” uit! Dus de fietsen er af en dat kan alleen makkelijk als de steiger binnen handbereik is. Andere mogelijkheid is ook wel, maar niet Jaap zijn hobby. Een fiets aan je arm van voor naar achter langs het gangboord lopen. Gaat het mis, dan ligt de fiets in de plomp en daar is op die afstand niet veel voor nodig.
16 oktober 2010 Dinteloord
Zaterdag
Dinteloord
Niet alleen getankt maar ook boodschappen gedaan bij de plaatselijke AH. Dit laatste gaf wel een vermakelijke situatie aan boord. We hebben, voordat de boodschappen in allerlei laden en kasten verdween, een voor een netjes moeten afdrogen. Tijdens het inpakken, buiten voor de AH, geen afdak, niks stonden we in de plensregen onze fietstassen te vullen. Met als gevolg dat de regen vrij spel had met onze boodschappen en er kwamen zelfs plassen water in kwam te staan. Wat een armoe zag je ze sommigen denken, terwijl zij met kratten vol naar buiten kwamen en zo voor AH alles in hun auto zetten. Maar als je ze zou laten weten waarvoor wij dit doen, zijn er vast heel veel mensen die zo met ons zouden willen ruilen. Zeker weten.
En trouwens na regen komt zonneschijn. Het ziet er buiten stralend uit. Als we dit weer tot in Terheijden houden, kan onze dag niet meer stuk.
15 oktober 2010 Stampersgat
Vrijdag
Stampergat
Gisteren even Oud Gastel bezocht en wat kleine boodschapjes gedaan. Het weer was prima daar voor. Nagenoeg geen wind en het bleef droog. En die snoekbaars? Weer een snoek en dus terug het water in. Verder nog wat gevangen? Nee, niets!
Zo dadelijk gaan we naar Dintelmond, de dieseltank en de watertank vol laten pompen.Een rib uit ons lijf neertellen. Waar is de tijd gebleven toen we deze boot al hadden, maar nog niet voeren en een liter RODE diesel 47 cent kostte. Uit de guldentijd, dan. Nu gemiddeld 1,20 euro voor WIT. Rood is verboden voor de pleziervaart.
Als we normaal varen vraagt onze motor ongeveer 4 liter per uur. Vijf uurtjes varen, reken maar uit, dat is dan zoiets als 20 liter en 24 euro. Tel daarbij het liggeld in een haven op, vaak zo’n 15 euro en je bent op een dag al 35 euro kwijt.Vandaar dat ons streven eigenlijk altijd zoeken naar een gratis plek is. Verder willen we niet klagen, maar het is wel een dure hobby….
Sommigen onderweg vragen aan ons waarom we niet op de boot blijven wonen, nou daar beginnen we maar niet aan om het uit te leggen. Genieten van alles wat we zien en meemaken, dat doen we wel en volop.
Intussen dient zich al de eerste nachtvorst aan. Wat zal dat weer mooi zijn zo ’s morgens vroeg, als er rijp op het gras en/of steigers te zien is. En de kou dan? Zullen jullie misschien vragen. Daar hebben we als je buiten niet veel hoeft te doen, weinig last van en binnen al helemaal niet. Daar brandt gewoon de kachel op 21 graden, ja niet ’s nachts dus ’s morgens is het wel even bibberen, maar dat duurt nooit lang.
Stampergat
Gisteren even Oud Gastel bezocht en wat kleine boodschapjes gedaan. Het weer was prima daar voor. Nagenoeg geen wind en het bleef droog. En die snoekbaars? Weer een snoek en dus terug het water in. Verder nog wat gevangen? Nee, niets!
Zo dadelijk gaan we naar Dintelmond, de dieseltank en de watertank vol laten pompen.Een rib uit ons lijf neertellen. Waar is de tijd gebleven toen we deze boot al hadden, maar nog niet voeren en een liter RODE diesel 47 cent kostte. Uit de guldentijd, dan. Nu gemiddeld 1,20 euro voor WIT. Rood is verboden voor de pleziervaart.
Als we normaal varen vraagt onze motor ongeveer 4 liter per uur. Vijf uurtjes varen, reken maar uit, dat is dan zoiets als 20 liter en 24 euro. Tel daarbij het liggeld in een haven op, vaak zo’n 15 euro en je bent op een dag al 35 euro kwijt.Vandaar dat ons streven eigenlijk altijd zoeken naar een gratis plek is. Verder willen we niet klagen, maar het is wel een dure hobby….
Sommigen onderweg vragen aan ons waarom we niet op de boot blijven wonen, nou daar beginnen we maar niet aan om het uit te leggen. Genieten van alles wat we zien en meemaken, dat doen we wel en volop.
Intussen dient zich al de eerste nachtvorst aan. Wat zal dat weer mooi zijn zo ’s morgens vroeg, als er rijp op het gras en/of steigers te zien is. En de kou dan? Zullen jullie misschien vragen. Daar hebben we als je buiten niet veel hoeft te doen, weinig last van en binnen al helemaal niet. Daar brandt gewoon de kachel op 21 graden, ja niet ’s nachts dus ’s morgens is het wel even bibberen, maar dat duurt nooit lang.
14 oktober 2010 Stampersgat
Donderdag
Stampersgat
Plaats genoeg. Helemaal vrij. Dat zag Jaap wel zitten en duurde het niet lang of hij zat ook werkelijk op de steiger met hengels in de aanslag. Het duurde uren maar plots was daar toch die ene kromme hengel te zien. Maar wat zit er nou aan? Snoekbaars? Snoek? Het werd het laatste en aangezien we hier in de bewoonde omgeving liggen was de verleiding heel klein om de snoek te behouden. Nee, terug het water in. Daarna? Alleen maar kou leiden dus werd de volgende poging naar vandaag verschoven.
Vannacht werd ik wakker van een geluid dat ik niet meteen thuis kon brengen. Even later herkende ik het gemurmel van Blacky. Wat doet hij nou? Ik heel voorzichtig kijkend naar hem en…..zit er op de steiger voor onze boot een prachtige langharige poes (?) met hele grote ogen en die wat zachtjes terug miauwt. Op het moment dat ze, of was het toch een hij, mij ziet doet ze poging om aan te geven dat ze bij ons naar binnen wil. Ach gossie, wat doe je dan? “Niet binnen laten,” hoor ik achter me en Jaap heeft gelijk. Uiteindelijk zijn we, ondanks de kwebbelerij tussen die twee, toch weer in slaap gevallen. En vanmorgen? Niks te zien. Maar kan nog komen.
We blijven hier vandaag. Tenslotte moet er jacht gemaakt kunnen worden op die ene snoekbaars. En misschien gaan we ook richting Oud-Gastel een stukje fietsen. Moet het weer wel een beetje mee zitten. Er is regen voor speld.
Stampersgat
Plaats genoeg. Helemaal vrij. Dat zag Jaap wel zitten en duurde het niet lang of hij zat ook werkelijk op de steiger met hengels in de aanslag. Het duurde uren maar plots was daar toch die ene kromme hengel te zien. Maar wat zit er nou aan? Snoekbaars? Snoek? Het werd het laatste en aangezien we hier in de bewoonde omgeving liggen was de verleiding heel klein om de snoek te behouden. Nee, terug het water in. Daarna? Alleen maar kou leiden dus werd de volgende poging naar vandaag verschoven.
Vannacht werd ik wakker van een geluid dat ik niet meteen thuis kon brengen. Even later herkende ik het gemurmel van Blacky. Wat doet hij nou? Ik heel voorzichtig kijkend naar hem en…..zit er op de steiger voor onze boot een prachtige langharige poes (?) met hele grote ogen en die wat zachtjes terug miauwt. Op het moment dat ze, of was het toch een hij, mij ziet doet ze poging om aan te geven dat ze bij ons naar binnen wil. Ach gossie, wat doe je dan? “Niet binnen laten,” hoor ik achter me en Jaap heeft gelijk. Uiteindelijk zijn we, ondanks de kwebbelerij tussen die twee, toch weer in slaap gevallen. En vanmorgen? Niks te zien. Maar kan nog komen.
We blijven hier vandaag. Tenslotte moet er jacht gemaakt kunnen worden op die ene snoekbaars. En misschien gaan we ook richting Oud-Gastel een stukje fietsen. Moet het weer wel een beetje mee zitten. Er is regen voor speld.
13 oktober 2010 Beneden Sas
Woensdag
Beneden Sas
Geen snoekbaars, geen andere vis om eventueel te roken, helemaal niks. Wordt vanavond gewoon wat eten uit de diepvries. Tot ’s avonds laat ging het vis-alarm af maar er viel niet meer waar te nemen dan wat forse tandenafdrukken in het aasvisje. Was de snoekbaars Jaap te slim af? Dat zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen.
Vandaag wil Jaap een nieuwe poging doen in Stampersgat. Als er tenminste plaats is en die Engelsman, die we daar het hele jaar al zien, weg is.
Beneden Sas
Geen snoekbaars, geen andere vis om eventueel te roken, helemaal niks. Wordt vanavond gewoon wat eten uit de diepvries. Tot ’s avonds laat ging het vis-alarm af maar er viel niet meer waar te nemen dan wat forse tandenafdrukken in het aasvisje. Was de snoekbaars Jaap te slim af? Dat zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen.
Vandaag wil Jaap een nieuwe poging doen in Stampersgat. Als er tenminste plaats is en die Engelsman, die we daar het hele jaar al zien, weg is.
12 oktober 2010 Beneden Sas
Dinsdag
Beneden Sas
Het is er niet van gekomen, dat wandelen. Trouwens het vissen leverde ook niet veel op.
Maar ach wat geeft het, de zon schijnt en de natuur is hier prachtig.
Vandaag een schitterende foto ontvangen (Jan, nog bedankt), waaraan we de titel wilde hangen van Waterzigeuners. Ten eerste omdat de boot vol met van alles en nog wat hangt en precies weergeeft wat we eigenlijk alleen maar willen: voortdurend op stap zijn en steeds weer nieuwe uitdagingen aangaan. Niet al te hectisch op onze oude dag, maar toch.....
Dus daarom nu deze prent boven alles als intro geplaatst.
Beneden Sas
Het is er niet van gekomen, dat wandelen. Trouwens het vissen leverde ook niet veel op.
Maar ach wat geeft het, de zon schijnt en de natuur is hier prachtig.
Vandaag een schitterende foto ontvangen (Jan, nog bedankt), waaraan we de titel wilde hangen van Waterzigeuners. Ten eerste omdat de boot vol met van alles en nog wat hangt en precies weergeeft wat we eigenlijk alleen maar willen: voortdurend op stap zijn en steeds weer nieuwe uitdagingen aangaan. Niet al te hectisch op onze oude dag, maar toch.....
Dus daarom nu deze prent boven alles als intro geplaatst.
11 oktober 2010 Beneden Sas
Maandag 11 oktober 2010
Beneden Sas
Dankzij de twee auto-buiten-banden, kunnen we hier schadevrij liggen. Het water staat hoog en onze stootwillen zouden voortdurend de wal op rollen. En dan zit er niets meer tussen het staal van de boot en de walkant. En die banden hebben geen drijfvermogen, dus houden ons vrij van alle narigheid. Het ziet er niet uit, maar werkt wel!
De Westerschelde en de Oosterschelde overvaren, heeft voor ons iets als een groot avontuur beleefd te hebben. Zo’n gevoel gaf dat. Degenen die dit vaker doen, die lachen ons misschien nu een beetje uit. Maar wij vonden het in ieder geval heel wat! Vooral die Westerschelde, een internationaal water met zeeschepen (weinig van gezien), druk bevaren (viel reuze mee) en veel golfslag bij wind en tij, wanneer tegenover gesteld aan elkaar zijn (niet veel van gemerkt) en ontzettend veel water rondom. De oevers, ook door de lichte nevel soms, niet altijd even goed te zien en voor je aan kan leggen ben je uren verder. Ik zei tegen Jaap, voor mij is dit zo iets van “we mogen in het diepe we zijn nu groot genoeg” .. En waarschijnlijk is dat ook zo. Met onze digitale kaarten van België en Nederland is het daarbij een eitje om de vaargeul goed te volgen en de zandbanken te mijden. Ook de bebakening met groen en rode tonnen is uitstekend, maar toch zo’n extra steuntje in de rug, lees digitaal steuntje, geeft een lekker rustig gevoel. En natuurlijk die prachtige zon die we erbij hadden, voor beide plassen was dat unicum om mee te maken. Dit smaakt naar meer…….
Beneden Sas
Dankzij de twee auto-buiten-banden, kunnen we hier schadevrij liggen. Het water staat hoog en onze stootwillen zouden voortdurend de wal op rollen. En dan zit er niets meer tussen het staal van de boot en de walkant. En die banden hebben geen drijfvermogen, dus houden ons vrij van alle narigheid. Het ziet er niet uit, maar werkt wel!
De Westerschelde en de Oosterschelde overvaren, heeft voor ons iets als een groot avontuur beleefd te hebben. Zo’n gevoel gaf dat. Degenen die dit vaker doen, die lachen ons misschien nu een beetje uit. Maar wij vonden het in ieder geval heel wat! Vooral die Westerschelde, een internationaal water met zeeschepen (weinig van gezien), druk bevaren (viel reuze mee) en veel golfslag bij wind en tij, wanneer tegenover gesteld aan elkaar zijn (niet veel van gemerkt) en ontzettend veel water rondom. De oevers, ook door de lichte nevel soms, niet altijd even goed te zien en voor je aan kan leggen ben je uren verder. Ik zei tegen Jaap, voor mij is dit zo iets van “we mogen in het diepe we zijn nu groot genoeg” .. En waarschijnlijk is dat ook zo. Met onze digitale kaarten van België en Nederland is het daarbij een eitje om de vaargeul goed te volgen en de zandbanken te mijden. Ook de bebakening met groen en rode tonnen is uitstekend, maar toch zo’n extra steuntje in de rug, lees digitaal steuntje, geeft een lekker rustig gevoel. En natuurlijk die prachtige zon die we erbij hadden, voor beide plassen was dat unicum om mee te maken. Dit smaakt naar meer…….
 |
| Westerschelde here we come... |
Gisteravond bij aankomst heeft Jaap, zou ik bijna vergeten te vertellen, nog snel een snoekbaars hengel uitgelegd, of was het nou om een paling te vangen? Ik weet het niet. In ieder geval, het visnet bleef leeg. Alleen toen hij een visje voor als aas probeerde te vangen, waren er een paar voorns en nog iets onbekends, wel lekker uitzien, die gehapt hadden naar de maden.
Vandaag wordt het een visdag annex wandeldag. We zagen bij het invaren een grote groep zilverreigers. Eens kijken of we die gefotografeerd krijgen.
10 oktober 2010 Yerseke
Zondag
Yerseke
Het was een vermoeiende maar prachtige tocht. Toen het zicht wat beter werd, zo rond half twaalf, zijn we richting sluis Terneuzen gegaan. In de veronderstelling dat het daar ook nog wel een poosje zou duren voor we de Westerschelde op zouden varen. En dan is het al gauw een uurtje later en misschien dan met echt goed zicht. Dat klopte helemaal.
Met een fenomenaal uitzicht over die grote plas, begonnen we onze overtocht. Lichte bries en een zonnetje zelfs. Lekker op ons achterdek zittend genieten van alles wat je overkomt zo. Het was zaterdag en daarom misschien niet echt druk, ik bedoel er waren niet veel grote zeeschepen te ontdekken. Pas toen bij de ingang van Hansweert. (Kruiningen), daar merk je, de wind was intussen ook wat sterker geworden, wat die voor golven geven. Even heel spannend, niet echt, maar je schommelt wel flink, ietsje gas terug en maar dobberen, een beetje achtbaan gevoel. Eigenlijk vonden we het een beetje jammer dat het toen al weer achter ons lag.
Even nog een kleine “aanvaring” met een gigantisch vrachtschip, Jaap moest….. en ik stond aan het roer. Hoor ik op de achtergrond een speaker, ik denk nog wat gek, de Marifoon staat toch niet zo zachtjes, en dan kijk ik naar buiten zie ik een man hoog boven op de punt van dat schip gebaren maken. Ze willen voor de sluis aanleggen, terwijl wij de sluis richting al hadden moeten kiezen. Dus die speaker was van hen en ja met onze marifoon op het sluiskanaal ingesteld, valt er weinig aan te roepen door een schipper. Want dat doet hij op kanaal 10 en ons toestel stond op 22. Bijna een reden om een tweede marifoon aan te schaffen.
Verder hebben we de tocht als ervaring afgesloten met een heerlijk dineetje hier in het plaatselijke restaurant aan de haven, ’t Kaaigat geheten. Jaap had na bezoek aan de havenmeester een tafeltje besproken. Dat bespreken was geen overbodige luxe, het zat er ’s avonds stampvol. En we begrijpen waarom, het was er heerlijk eten en niet duur. Vier gangen met drank, voor nog geen 100 euro. Een echter vertroetelavond was het. Een klein feestje als afsluiting van een reis met veel onbekendheden, voor ons dan, waarvan we genoten hebben.
Straks de Oosterschelde over, ook nog heftig zo te zien, ’t staat een stevige bries en dan op naar Beneden Sas. VISSEN zegt Jaap.
Half vier we zijn gearriveerd in Beneden Sas.Ook deze overtocht, de Oosterschelde dus, was prachtig. Zon en een grote plas water met zeilers en hier en daar een visserboot. Jaap werd bijna jaloers.
Yerseke
Het was een vermoeiende maar prachtige tocht. Toen het zicht wat beter werd, zo rond half twaalf, zijn we richting sluis Terneuzen gegaan. In de veronderstelling dat het daar ook nog wel een poosje zou duren voor we de Westerschelde op zouden varen. En dan is het al gauw een uurtje later en misschien dan met echt goed zicht. Dat klopte helemaal.
Met een fenomenaal uitzicht over die grote plas, begonnen we onze overtocht. Lichte bries en een zonnetje zelfs. Lekker op ons achterdek zittend genieten van alles wat je overkomt zo. Het was zaterdag en daarom misschien niet echt druk, ik bedoel er waren niet veel grote zeeschepen te ontdekken. Pas toen bij de ingang van Hansweert. (Kruiningen), daar merk je, de wind was intussen ook wat sterker geworden, wat die voor golven geven. Even heel spannend, niet echt, maar je schommelt wel flink, ietsje gas terug en maar dobberen, een beetje achtbaan gevoel. Eigenlijk vonden we het een beetje jammer dat het toen al weer achter ons lag.
Even nog een kleine “aanvaring” met een gigantisch vrachtschip, Jaap moest….. en ik stond aan het roer. Hoor ik op de achtergrond een speaker, ik denk nog wat gek, de Marifoon staat toch niet zo zachtjes, en dan kijk ik naar buiten zie ik een man hoog boven op de punt van dat schip gebaren maken. Ze willen voor de sluis aanleggen, terwijl wij de sluis richting al hadden moeten kiezen. Dus die speaker was van hen en ja met onze marifoon op het sluiskanaal ingesteld, valt er weinig aan te roepen door een schipper. Want dat doet hij op kanaal 10 en ons toestel stond op 22. Bijna een reden om een tweede marifoon aan te schaffen.
 |
| Yerseke-haven |
Verder hebben we de tocht als ervaring afgesloten met een heerlijk dineetje hier in het plaatselijke restaurant aan de haven, ’t Kaaigat geheten. Jaap had na bezoek aan de havenmeester een tafeltje besproken. Dat bespreken was geen overbodige luxe, het zat er ’s avonds stampvol. En we begrijpen waarom, het was er heerlijk eten en niet duur. Vier gangen met drank, voor nog geen 100 euro. Een echter vertroetelavond was het. Een klein feestje als afsluiting van een reis met veel onbekendheden, voor ons dan, waarvan we genoten hebben.
Straks de Oosterschelde over, ook nog heftig zo te zien, ’t staat een stevige bries en dan op naar Beneden Sas. VISSEN zegt Jaap.
Half vier we zijn gearriveerd in Beneden Sas.Ook deze overtocht, de Oosterschelde dus, was prachtig. Zon en een grote plas water met zeilers en hier en daar een visserboot. Jaap werd bijna jaloers.
9 oktober 2010 Terneuzen
Vrijdag
Terneuzen-Haven
De reis naar Sas van Gent was totaal anders dan hier naar Terneuzen. Het eerste gedeelte bestond uit veel oud roest, fabrieken en alles wat met scheepvaart verkeer te maken heeft.
Het tweede gedeelte was een soort varen in niemandsland, wat je vaker rond grens streken ziet, wel veel groener, dus vriendelijker landschap. Vlak voor Terneuzen kwam het zware spul weer in zicht. Containers, bergen kolen en zand en een hoop uitluister-verkeer op de Marifoon.
Morgenochtend vroeg weg, 9 uur (?) en dan proberen in een keer de oversteek naar Beneden Sas te maken. Een hele ruk.
We hebben via het tankstation vlakbij, een vat gevuld met 50 liter diesel en dat zit nu in onze tank. Echt soepel ging het niet, het was de bedoeling om via een dompelpompje dit over te hevelen, maar na zo’n liter of 30, begaf de pomp het. Viel in losse onderdelen uit elkaar. De rest met trechter en kan gedaan.
Intussen ook wat maden gekocht in de plaatselijke hengelsport winkel de Leeuw, dus op naar de visgronden….Zaterdag
Met een hele kleine wereld stonden we vanmorgen op. We wilden vroeg weg. Negen uur, zou het plan zijn. Maar nu met die mist komt daar niet veel van terecht. De weersvoorspelling is wel dat de mist snel zal vertrekken en de zon vol op te zien krijgen. Voorlopig is daar nog niet veel van te merken.
Vandaag gaan we de Westyerschelde oversteken, kanaal door Zuid Beverland door en aanleggen in Yerseke. Een haven met een hele spannende in gang. Tussen allerlei zandbanken door. De vorige keer met een hoop wind, dat was heel spectaculair. We hebben het op film vast kunnen leggen toen, wat je daar allemaal in zo’n situatie te verwerken krijgt. Zelfs de vissersboten hadden er moeite mee. We zijn benieuwd hoe het nu zal gaan.
8 oktober 2010 Sas van Gent
Sas van Gent
Vanmorgen een prachtige ochtend zon.
We gaan straks naar Terneuzen, maden om te vissen kopen en kijken of we daar, tegen een redelijke prijs, diesel kunnen tanken. Het laatste gaat via een gewoon autotankstation, maar wel vlakbij het water. Dus dat wordt flink slepen met diesel. Mag het niet te duur zijn, Echt nodig hebben we de diesel niet, maar met een volle tank varen over een beetje wild water, geeft meer rust.
Ben benieuwd hoe het daar zal zijn in de Westerschelde.
Gisteren hebben we nog een rondje AH gedaan en alle kasten liggen weer vol. Hiermee kunnen we een poosje uit de ‘bewoonde’ wereld weg blijven
Net als vaker vertoond was ook hier weer de laatste vrije plaats voor ons. Wat hebben wij toch vaak geluk met het vinden van een aanlegplek. Ook hier weer. De reis van Schipdonk tot hier was vrij rustig. Zo rustig dat we in die enorme sluis van Evengem, als enige lagen. Terwijl ik weet niet hoeveel beroeps we al voorbij hebben zien vliegen bij Schipdonk. We zagen vanmorgen pas dat daar een belangrijke hoofdweg naar Frankrijk is. Toen werd het ons ineens duidelijk wat al die schepen van Gent, en misschien vanafTerneuzen, daar deden.
En de drukte vanaf Schipdonk tot hier in Sas van Gent viel reuze mee, iets wat ons eigenlijk achteraf gezien verbaasde. Varen langs Gent lijkt net een grote haven, iets als Rotterdam. Ook veel zeeschepen. Wij vinden het altijd prachtig om tussen al die bezigheden te “schooieren”, je kijkt je ogen uit.
Vanmorgen een prachtige ochtend zon.
We gaan straks naar Terneuzen, maden om te vissen kopen en kijken of we daar, tegen een redelijke prijs, diesel kunnen tanken. Het laatste gaat via een gewoon autotankstation, maar wel vlakbij het water. Dus dat wordt flink slepen met diesel. Mag het niet te duur zijn, Echt nodig hebben we de diesel niet, maar met een volle tank varen over een beetje wild water, geeft meer rust.
Ben benieuwd hoe het daar zal zijn in de Westerschelde.
Gisteren hebben we nog een rondje AH gedaan en alle kasten liggen weer vol. Hiermee kunnen we een poosje uit de ‘bewoonde’ wereld weg blijven
6 en 7 oktober 2010 Brugge en Schipdonk
Woensdag
Haven Flandria, Brugge
Vandaag weer verder. Richting Gent. Misschien aanleggen bij Schipdonk, een steiger waar we de vorige keer ook prima lagen. Een uur of vier varen.
De “Esme”van Chris en Diane gaan ook daar heen. Dus wordt het schikken wie precies waar. Schikken om te kijken of het allemaal een beetje wil passen. Daarna schiet het al behoorlijk op naar Nederland. Ja via Terneuzen dan.
Donderdag
Schipdonk
De Esme is uiteindelijk niet meegegaan. Ze moesten, aangezien ze in Brugge overwinteren, nog een aantal zaken regelen. En vertrekken ze pas vandaag. Ons kwam dat goed uit, want de steiger bij Schipdonk kent eigenlijk maar een goede, redelijk rustige aanlegplaats. Redelijk rustig, niet echt als je het aantal schepen telt wat hier, in volle vaart soms, passeert. We liggen op de kruising van kanaal Gent-Brugge-Oostende en het Afleidingskanaal Deinze-Schipdonk Flink wat lijnen en stootwillen, zelfs een van de autobanden tussen ons en de steiger geknoopt, om de boel in de tang te kunnen houden. Maar een betere, lees rustige plaats, is er niet tussen Gent en Brugge.
Vannacht was het zelfs een beetje spectaculair wat we zagen. Het mistte en aan de andere steiger, eentje voor pleziervaart, kwam een beroepsschip aanleggen. Dat ging met heel veel gebrom en heen en weer geschuif gepaard. Even later hoorden we zelfs een vrachtwagen die luid piepend achtruit reed. Of die laatste iets met het schip te maken had? We waren te lui om te gaan kijken. En om het helemaal spannend te maken, schoof op een gegeven moment een andere vrachtboot met vol licht erop, in de mist voorbij die aangelegde boot. Zo te zien ging dat allemaal maar net. En dat in het donker en potdichte mist! Ging allemaal goed en we konden onze oogjes weer voor de rest van de nacht dichtdoen. Het was zes uur.Vanmorgen toen we opstonden was de steiger tegenover ons leeg. Niks van gemerkt hoe laat die is vertrokken. Intussen is de mist ook gelukkig weer voor een groot gedeelte weg.
Op naar Sas van Gent vandaag.
Gelukt! Half drie en we liggen daar nu.
5 oktober 2010 Brugge
Dinsdag
Haven Flandria, Brugge
De “Esme”van Diana en Chris en wij, lagen vlakbij de ingang van de haven. Dat is aan het begin van de avond toch ietsje gewijzigd. Wij een eindje verder de haven in en de “Esme” op onze plaats. Wij geen Internet meer, en ook geen TV, heel vervelend voor Jaap, dat wordt weer vroeg slapen….. en de “Esme” had nu bolders ipv pennen, eentje was intussen al de grond uitgetrokken en de plomp ingegaan, en hier hadden ze een betere manier om vast te maken.
Het was een prachtige avond, op ons achterdek boven lekker buiten aan de bolder met hapjes. Wel zo verdiend na zes uur(!) varen.
Intussen zitten we al aardig plannen te maken om de weg naar huis goed in kaart te brengen. We blijven nog bij de route via Terneuzen, Westerschelde, Zuid Beverland, Oosterschelde etc. Onder een voorwaarde, het weer moet op het moment dat we ons klaarmaken voor de oversteek van Zeeuws Vlaanderen naar Zuid Beverland rustig zijn. Niet te veel wind dus.
3 en 4 oktober 2010 Rattevallebrug
Zondag
Rattevallebrug
Prachtig weer. Mooie zonsopkomst. Spectaculaire vliegtuig strepen, soms zien ze er uit als startende kometen.
We zijn gisteren hier gestopt,omdat het varen lang genoeg duurde. Het regende uit eindelijk pijpenstelen, de dag was zo niet begonnen, we hebben het grootste gedeelte van de vaartijd achter op achterdek, dus buiten kunnen zitten.
Deze steiger is een wachtplaats, voor als de brug gesloten is en je moet wachten op de brugwachter. Er zijn maar een paar van die mannen in dit kanaal, het kanaal van Plassendale-Nieuwpoort, en als ze ergens al een andere brug moeten bedienen, moet je even wachten. Dit ‘even’ is soms best lang, vaak een half uur. Maar voor de daarop volgende bruggen gaat hij mee, en dan gaat het daarna weer best snel. Ja, alleen voor een bepaald traject dan. Echter, ga je verder en zijn ze verderop ook weer nodig, dan regelt hij dat wel voor je. Enfin deze steiger mag je maar voor 1 uur bezet houden. Aangezien er bijna geen vaar-verkeer is, hoef je je daar nu niets van aan te trekken. En dat vinden de brugwachters ook.
Trouwens, door het ontbreken van een goede loopverbinding met de vaste wal, is dit niet aantrekkelijk om te blijven. Je kan wel naar de oever, alleen door over een balk van krap 30 cm breed te lopen. Niks voor mij. Jaap heeft daar minder problemen mee.Vandaag naar Stahlhille, een steiger bij een restaurant. Een klein eindje verderop. We hopen op twee dingen, a. dat de plaats niet bezet is en b. dat het restaurant open is. We willen ergens eens lekker Belgisch eten. Dus misschien daar?
Misser!!!
Nou niet dus. Vrolijk vertrokken we van de steiger bij de Rattevallebrug en riepen we, om de Slijpebrug, dat is de eerste brug na onze stop, te laten openen, via kanaal 20 de brug/sluisbediening op. Horen we dat er geen bediening vandaag, het is zondag na 30 september, zal zijn. Geschrokken, doken we in onze boeken, en? Bediening het ganze jaar, zoals de Belg het omschrijft, alleen op zon-en feestdagen na 30 september tot 1 mei niet! Informatie gemist dus. We hadden nog wel bij de laatste brug gewaarschuwd kunnen worden, en dat is misschien ook gebeurd, maar op dat moment reden, we konden ze niet tellen, honderden vrachtwagens voorbij, alleen de truckers, die luid toeterend zich manifesteerden, oa. aan ons en aan de omgeving. En we zagen wel dat de brugwachter een heel verhaal hield, maar hoe en wat, tja dat zullen we denk ik nooit te weten komen. Hij begreep dat we na de brug wilden stoppen. Iets wat met gebaren taal bereikt werd. Achteraf hadden we liever dat hij op zijn beurt een gebaar had gemaakt van niet doen of zo, dat is achter af en nu hebben we een half uurtje naar de volgende brug gevaren en weer terug.
Maandag
Rattevallebrug/steiger
Wat een herrie hier. Het is Maandag, iedereen weer naar zijn werk. Gisteren, viel dat mee, op zondag! Nee, geen plaats om vaker te gaan liggen. Ik weet niet hoe het verderop is, want die weg is daar ook, als ik me niet vergis. We zien wel. In ieder geval gaan we vandaag een tweede poging Stahlhille te bereiken, doen.
Gelukt, maar niet blijvenliggen bij Stahlhille, nee we zagen een brug of twee daarvoor de Esme. Een Luxe Motor met Engelsen, waarmee het contact al eerder, fantastisch was. En wat gebeurde, ze vertrokken precies op het moment dat we aan ze voorbij voeren. Even via de Marifoon het een en ander uitwisselen en zo liggen we nu weer in Brugge, maar nu samen in de jachthaven Flandria. Een haven waar de "Esme" wil overwinteren. Straks met een neut even flink bijpraten....
1 en 2 oktober 2010 Boezinge Sas
Vrijdag
Sluis Boezinge Sas
Na het watertanken in de haven van Ieper, zijn we toch maar eens weer gestart, nu richting terugvaart. Zoals besproken, moesten we de Sluismeester bellen van de komende Boezinger sluizen. Voor Dorp en Sas. Kanaal 18, staat wel aangegeven langs de kant, maar werkt niet.
Alles lukte, de sluis stond open en de sluismeester stond op ons te wachten. En wat het in deze streek verder zo bijzonder maakt, is dat al die ‘mannen” je de oren van het hoofd kletsen. Jij staat daar met je lijntje in je hand te wachten, wachten op het sluiten van deuren, openen van de schuiven in de andere deuren om het water, nu in dit geval, uit te laten lopen. En maar babbelen. En wij maar wachten. “Mooie boot, meneer” en “stevige boot zeker?” “U maakt zeker lange tochten?”
Lief al deze vragen, maar niet als je een boot op zijn plaats probeert te houden. Ik trekken aan de lijn en Jaap af en toe wat bij sturen. Met het gevolg dat ik al die tijd in die stinkrook sta, onze rook van onze motor!We zijn nu in twee stappen, totaal 7 meter naar beneden gegaan. We lazen ergens dat ze dit heel vroeger met een sluis van zoveel meter deden.
Op de heenweg naar Ieper waren we bij die beide sluizen prachtige aanlegsteigers gepasseerd. Plaatjes, in een bijna romantische omgeving. Geen verkeer, een paar huisjes bij de sluis en heel veel groen. En wat je daar hoort is niet meer dan het stromende water van een beekje wat hier het kanaal in komt. Dus daar wilden we heen, een afstandje van drie maal niks, en zo heerlijk stil na die afschuwelijke herrie in Ieper. Drie dagen lang waren we getuigen van wegwerkzaamheden, draglines die de haven uitdiepten, wegen egaliseerden en vuil afvoerden. En dan spreek ik niet van het overige verkeer dat langs de haven ‘vloog’ soms. Even het gas opendraaien na een verstopte stad?
Zaterdag
Rattevallebrug
Vanmorgen met prachtig herfstweer vertrokken.
Liggen nu bij de Rattevallebrug, even voorbij de St. Joris-sluis in Nieuwpoort
1 oktober 2010 Ieper
Vrijdag
Laatste dag in Ieper
Gisteren na een rondje Delhaize, zijn we het oorlogsmuseum (Flanders Field Museum) gaan bezoeken. Of we lid waren van de ANWB, vroeger ze bij kassa. En zo werd ons kaartje pp 2,50 goedkoper. In het gebouw waren een aantal schoolklassen, dus het museum was goed bezet, maar wat niet de rust van het een en ander goed kunnen bekijken, ten goede kwam. Misschien maar goed ook, dat we tot een hoger tempo door de zalen geleid werden daardoor, was zo al ingrijpend genoeg zo. We hadden ergens gelezen dat de tentoonstelling wat aangepast was, ivm verbouwing of zoiets. Daarvoor vroegen ze aan de bezoekers enig begrip. Wat die aanpassing nou was, dat weten we natuurlijk niet, maar we vonden het een te grote verzameling van ellende, ellende en nog eens ellende en we hadden, waarschijnlijk in ons achterhoofd, gehoopt dat er enig structuur in de expo te zien was. Nu was dit alles te chaotisch en door de verkleinde ruimte nog versterkt werd en wij net als iedereen, denk ik, verschrikkelijk depri naar buiten kwamen. Het eerste terras voor koffie zou de 'onze'zijn. Hadden we iets nieuws gezien of gelezen? Nee, eigenlijk niet. Dit doen we niet nog een keertje. Te ingrijpend.
Vandaag, eerst water tanken, dan een start richting NL.
Stoppen na de tweedee sluis van hier, als het van de sluismeester mag.....
Abonneren op:
Posts (Atom)
