Zondag 19 augustus
Oldenburg, Kanaal Plassendale-Nieuwpoort
Fraaie aanlegsteiger, zelfs soms Internet en ook Tv deze keer, bij Paddegat niet, en wat doe je dan zo'n hele avond...? Ik lezen, en Jaap, die gaat dan slapen.
Soms zie je de meest vreemde uitbouwen aan sommige boten. En deze bevatte wel heel iets bijzonders. Met hijskraan!
En het Internet deed het daar ook niet. Wel een fraaie omgeving.. Ook hier, maar ja hoeveel is het verder dan Paddegat. Halfuurtje dus, meer niet. Gelukkig plek, want ondanks dat het seizoen op zijn einde loopt, is er toch veel recratievaart. Vooral huurboten. En dus liggen de steigers zo rond vijf uur vol!
Ook hier. We hebben nog bezoek gehad van een man die aardappels en eieren aan ons wilde verkopen. Niet verkeerd, frisse eitjes dus gelijk maar 10 gekocht en een kilootje aardappelen. Dit laatste is niet echt nodig, maar ik wilde een “ietsje grotere order” plaatsen…..en het geweldige bedrag kwam op 2 euro 60. Vanmorgen meteen de eitjes geproefd, gegeten dus en wat altijd weer opvalt, een fris ei, dus niet eentje uit de supermarkt, stinkt nooit! Ruikt zelfs lekker.
Zondagochtend, menig fietser en trimmer zijn er al voorbij gekomen, terwijl een kerk op de achtergrond, zijn kerkgangers roept. En wij zitten nog de suffen en het is intussen half elf.
Gistermiddag nog een fietstochtje gemaakt, en wat opvalt is dat als het zaterdagmiddag is, je nooit een “kip”op straat ziet. Uitgestorven zijn die dorpjes dan. Toch wel heel anders dan in Nederland, in ieder geval in de Randstad waar wij wonen.
Maandag 20 september
Snaaskerke bij de fietsbrug
Wat een slechte nacht hebben we achter de rug. Gisteravond, Jaap had het alarm ingeschakeld en ik meende halverwege de avond Hallo, Hallo te horen. Hoorde jij wat? Nee, jij, en dan pas ga je kijken en zie je buiten niks verontrustends. Ok, dan gaat het alarm wel af, de televisie staat wat hard en voor dat we ons iets realiseren en kijken, stopt het piepen en is alles veilig. Dan nog een keertje, gauw gaan kijken …niks. Maar dan horen we wel wat, een klaaglijk gejank van een kat. Katje blijkt later. Een hummeltje van een week of 6 tot 8 en krijsend om aandacht. Bakje eten gegeven en dat werd luid krijsend leeg gegeten. Wij naar bed. Maar dat klagende gemiauw stopte niet, hangen aan het toiletraampje, krabbelen aan de deur, alles werd in de strijd geworden. Bij het opstaan, lichtelijk gebroken, stond daar nu duidelijk zichtbaar een prachtig poesje voor onze deur.
Stond zo te springen, dat het angstig werd om naar te kijken. Het beestje kon door al die rare sprongen zo de plomp in duiken. Dus…..de deur open en zoef daar ging die naar binnen. Blacky keek er naar en vond het alleen maar interessant, meer niet. En het klein beestje wijkt geen moment van Jaap zijn zijde. Wat nu te doen? Meenemen? Dat is geen optie. Dus gaan we hebben brengen naar een van de huizen hier verderop. Daar komt die vast vandaan, denken we en hopen we. Of heeft iemand het beestje bij ons gedropt gisteravond, in de hoop dat we zouden bezwijken?
Volgens ons is dat vast zo gegaan. Nu moeten wij een nieuw huis zoeken. Misschien dat dit lukt een eindje verderop, en misschien komt die daar wel vandaan en is iedereen ineens heel blij.
Verder is het hier een nette steiger, met wel veel verkeer aan de overkant, maar gelukkig in de nacht weinig last van. Of hebben we het niet gemerkt vanwege de kat? Bij alles wat we deden, even plassen bv, stond die weer als een gek te blèren. Om triest van te worden.
Gisteren hebben we, we liggen vlakbij een fietsbrug, hiervandaan weer ons zo dagelijkse 10 kilometer tochtje gemaakt. We komen nog met een ijzersterke conditie, eentje zoals we nog nooit gehad hebben, dadelijk terug in Nederland.
Nieuwpoort
Intussen liggen we in Nieuwpoort, jammer genoeg wederom zonder Internet aansluiting, aan een steiger die niet tot de makkelijkste hoort. Maar met wat geschuif en improvisatie, kunnen we er toch soepel op en af stappen. En de fietsen moeten er ook, vooral omdat ze niet zo zwaar zijn, redelijk makkelijk op de kant te zetten zijn.
Dinsdag 21 september
Haven Nieuwpoort
Met de fietsen is het uitstekend gelukt. En zijn meteen Nieuwpoort gaan verkennen. Mij blijft de zee, vooral als die zo vlakbij is, trekken. Ik moet even met mijn voetjes door het mulle zand kunnen lopen en de zee proeven. Deze is nog steeds zout, gelukkig maar, stel dat dit anders zou zijn. Niet langs de zee, maar wel langs de ingang, zij er grote viszaken. Allerlei soorten vis, maar een gewoon “Harinkie” heb ik er niet zien liggen. Stiekem ging daar ik een beetje voor. Ook nog een blik geworpen op de garnalen, en hun prijs. Pittig hier, veel duurder dan op de markt in Nederland. Groter? Verser? We weten het niet, maar waarschijnlijk kopen we vandaag wel wat verse vis. Voor vanavond, lekker. Verder ziet de kust er hier net als bij ons uit. Hoge, saaie flatgebouwen. Honderden meters lang. Maar wel met uitzicht op zee!
En hier aan de overkant ligt Engeland!
