Zomer-Herfst toer (vervolg vanaf 6 september)

Zondag 12 september 2010
Dendermonde

Antwerpen verlaten, dat doe je als je verder wil reizen, via de Royersluis. De meest onsympathieke soms meest lastige sluis. Dat zijn onze ervaringen met deze sluis tot nu toe. Maar, die waren altijd in het hoog seizoen, en deze keer in september, was iets onaardig of vervelends niet op te merken.Alles ging even soepel. We meldden ons aan en een kwartiertje later zouden we op geroepen worden. Die tijd moet je vol zien te brengen voor de sluis in een tamelijke drukke vaarroute. Maar het was zondag en van drukte was er geen sprake. Een vrachtschip en drie jachten was alles wat mee ging. Ooit hadden we na de zoveelste nare ervaring tegen elkaar gezegd, wanneer we weer hier zijn, gaan we vragen of we aan een vrachtschip mogen vastmaken. Want 1 lijn voor en 1 lijn achter vast gemaakt op de meters hoge wal, was niet bepaald succesvol. Ons schip dreef, tijdens het schutten, lees zakken alle kanten uit en aan lijnen hangen of op de motor bij sturen lukt van geen kanten. Maar zo'n gedachten lijkt leuk, alleen als een vrachtschip zelf vol zijn schroef aan heeft staan, en waar jij met te weinig vaart langs moet, zie je jezelf gelanceerd worden tegen de andere wal. Een jacht die dit toch deed, stond tijdens die actie doodsangsten uit. En dan zie je mensen met uitgestoken armen de klappen van hun schip tegen de walmuur proberen op te vangen. Ik kijk dan maar naar een andere kant, want zoiets kan ik niet aanzien. Het ging wonderbaarlijk allemaal net goed. En onze neiging om vast te maken aan dat zelfde vrachtschip, was meteen over. En uiteindelijk met onze 30 meter lijnen dubbel aangelegd, eentje voor en eentje achter , was het een eitje geworden.Even bij het naar binnenhalen van die sloot aan touw, dacht ik bij het laatste stukje, shit hij zit vast, zie ik ineens een breedgrijnzende sluiswachter naar beneden kijken op dat moment en volgt snel de rest van de lijn. De pestkop! Ik mag zoiets wel. Ik was er heel mooi ingetrapt. En Jaap die had alles op afstand gezien, en stilletjes toekeken. Die pak ik nog wel een keertje!
Deze keer voeren we met de digitale kaarten op onze laptop en dan vraag je ineens af hoe we dat toch een vorige keer deden met al die ondieptes. Of wisten we toen van niks en maakten we ons ook geen zorgen om aan de grond te lopen? Nu zit je bijna spastisch te kijken naar de dieptemeter en de pijl die jouw plaats exact aangeeft en waar je precies vaart. Dient zich een flinke ondiepte aan, dan ga je daar met misschien wel met een overdreven bocht
omheen. Terwijl je voorheen "gewoon" de rivier volgde.... Niet alle kennis maakt je zeker, soms veroorzaakt teveel aan, onzekerheid. Jaapdie op een gegeven ogenblik flink last van slaap kreeg en aan mij vroeg het stuur over te nemen, kreeg er de kriebels van en vroeg waarom ik zo heen en weer voer en niet gewoon rechtuit, terwijl ik dus 'gewoon' de rivierloop volgde! De digitaal aangegeven dan natuurlijk. Het kan best zijn dat ik het heel nauwgezet deed, een beetje minder kon misschien ook wel, maar het blijft een sport om een dieptemeter pieploos op de achtergrond te houden. Iets wat we ook altijd in de Biesbosch proberen, maar nooit lukt.

Antwerpen, Willemdok (11 september 2010)

Nog even de weblog bijwerken, zolang dat nog op een illegale Wifi kan. De legale, hierin de haven, krijg ik niet aan de gang. Weet er waarschijnlijk te weinig van. De Belgische kaarten heb dan ook alleen kunnen activeren, dmv een kabel die ik uit een kast moest halen. Wat mij niet in een keer lukte, ik kwam heel wat centimeters te kort. En op de aanwezige draaistoel krabbelen, kwam wel in me op maar kon de neiging gelukkig snel onderdrukken. Een grote pleister op mijn rechter scheenbeen vind ik eigenlijk al genoeg. Niet iets echt bijzonders hoor, maar ik viel bijna van het trapje af, greep me op tijd goed vast en stootte ongelooflijk hard mijn scheenbeen. Gevolg een schaafplek van een centimeter of vijf lang. Ik wilde onder een moeilijke hoek alleen maar een tafelkleedje pakken.....
Maar bij die kast met de PC en kabel, stond een klein jongen, leeftijd Floris (11?) denk ik, die er geen enkel probleem van maakte om omhoog te klauteren, bijna helemaal die kast in en op mijn instructies die stekker, cq Internetkabel uit de bewuste PC te halen. Alles met toestemming van de havenmeester hoor. Als de Wifi niet zou lukken, mocht ik altijd dat nog doen en aldus geschiedde. Volgens mij had dat joch zoiets nog nooit bij een PC gedaan, en heeft nu iets nieuws geleerd? Of zijn pa en ma daar blij mee zullen zijn.....Misschien juist!
Intussen wordt alles onderhanden genomen, de ramen, de vloer en de kattenbak. Daarna mogen we pas weg, vindt Jaap. Op weg naar Gent voor vandaag, hoewel dat in mijn ogen geen stukkie is om op een dag te doen. Ondanks dat we stroom mee zullen hebben.
Ons doel waar we uiteindelijk willen keren is Ieper. Keren bedoel ik de terugweg ingaan. Ieper ligt aan het eind van een stroom. Dus dezelfde weg als heen. Maar dat moet wel iets bijzonders zijn. Ieper bedoel ik, daar wordt elke avond, als het al donker is, de "Last Post"geblazen. Zo sfeervol, volgens zeggen dat je er kippenvel van krijgt.

Zaterdag 11 september 2010
39 Jaar GETROUWD!
Daar zaten we dan bij de Portugees in Antwerpen, te glunderen! De alcohol vloeide rijkelijk en de garnalen waren zoals altijd weer uitstekend. Onze avond kon niet meer stuk.


Als afsluiting namen we nog een Aqua Dente, als je het zo schrijft, een Portugees drankje wat ons in een keer zo terug bracht naar Setubal, onze camping daar eind jaren 80. Even kwamen de emoties flink "omhoog" maar wat hebben we zitten genieten.
Vandaag proberen we wat 'bij' te komen van die extreme uitspatting. Wat minder alcohol in ons lichaam....
De haven Willemdok, hier in Antwerpen heeft een enorme verandering ondergaan, zeker twee keer zo groot als vorig jaar. Heel het Willemdok is nu beschikbaar voor jachten. Grote en kleintjes, en de grotere passagiersboten moeten nu een andere, waarschijnlijk het Kattendok opzoeken. Dat is de haven waar je doorheen vaart om hier te kunnen komen. De mensen in deze haven vinden dat niet erg, aangezien die draaiende generatoren om electriciteit/stroom te blijven hebben, altijd 's nachts een ongelooflijke herrie maakten.
Trouwens de nieuwe bebouwing rond deze haven schiet ook al aardig op. Vooral de kade voor de haven ingang is een plaatje geworden. Je zou bijna vergeten wat een rotzooi het daar was, jaren terug.
Morgen willen we richting Gent gaan. Ik heb intussen de digitale Belgische kaarten nu ook op deze laptop staan, maar vraag niet wat dat aan zenuwen kostte. De nieuwe software, die Belgische, ruimde in keer al mij Nederlandse op! Weg, zo de prullenbak in. Als we in Nederland terug zijn, moet ik dat toch eens gaan vragen bij Stentec, hoe dat nou precies zit. Intussen staat de Nederlandse er weer wel op, ik heb het terug laten plaatsen van uit de Norton Prullenbak. Of het goed gegaan is, ik bedoel of de functie zoals de GPs, het ook normaal doet, weet ik niet. In ieder geval heb ik nu een combinatie van Nederlandse kaarten die zichtbaar vastgeplakt zitten aan de Belgische. Ben benieuwd hoe dat strak terug in Nederland gaat. Switchend van Belgie naar Nederland visa versa. Maar dat 'vermoorden'van de Nederlandse software vond ik NIET LEUK! Ik zag tijdens het laden vanaf de disk dat er 'iets'opgeruimd werd, maar zonder enige waarschuwing en/of vraag, ging het programmeren gewoon door.
Of heb ik tijdens deze laad-procedure iets gemist? Zoeken we op, als we terug zijn.

Vrijdag 10 september 2010
Kreekraksluizen, SNOEKBAARS!
Gisteravond zei Jaap dat hij hier een snoekbaars zou gaan vangen. Die heeft hij hier nog nooit aan de lijn gehad, ja voorns, van de dikke, die je heerlijk kan roken. En? Jahoor, gerookte paling op ons bordje en een stevige snoekbaars in de diepvries. Vanavond komt die niet aan de beurt, is de planning, dan eten we bij de Portugees in Antwerpen. Tenslotte is het onze 39 ste huwelijksdag en dag mag wel eens gevierd worden...!
Deze aanlegplek bij de sluis blijft een bijzondere, rustige en gelukkig tot nu toe altijd beschikbaar. We hebben trouwens buren gekregen, ook een recreant. Soms, en daar is deze steiger denken wij voor, komt er een groot Rijkswaterstaatschip. Maar ondanks dat die de hele steiger aan een kant in beslag neemt, blijft er nog aan de andere kant plek over. Alleen het op en afstappen met een hek aan die kant is wat lastiger.
Buiten is het wat mistig, hoop dat dit niet erger wordt. Het zicht is nu redelijk.

Donderdag 9 september 2010
BenedenSas

Regen, regen en nog eens regen. Was het gistermorgen. De grootste buien vielen net toen we in Dinteloord binnen AH liepen. Alles in de kasten laden en vakjes, en .... weg voeren we weer. Richting België. Nog even en dan wordt het weer zoeken naar een Internet verbinding, want dan kan ik niet meer per KPN dongel werken. En deze mogelijkheden worden toch steeds beperkter
, dat merk je echt, en moet je alsmaar sterkere antennes aanschaffen om die ene open Internet verbinding nog te kunnen vinden. Vroeger in Frankrijk met een gewone antenne geen probleem en nu hoor en lees ik dat dit bijna nul komma nul mogelijkheden biedt. Alleen nog via de officiële kanalen, bibliotheek, Internet cafe's en sommige havens.
Het zij zo. Intussen liggen we nu in BenedenSas een prachtige plek met een stilte, die je iedere dag wel zou wensen. Het enige geciviliseerde geluid, komt van de scheepsmotoren die hier in het Volkerak varen.
Komende of gaande van de Kreekraksluizen, daar waar wij vandaag heen gaan. We kunnen wel in een ruk door varen naar Antwerpen, maar waarom? Het is er ook duur om er te liggen, dus dat doen we niet langer dan noodzakelijk is. En bovendien is de sluis een van de beste plekken om Voorns te vangen. En dat wil Jaap nog doen voor we in België arriveren. Over vangen gesproken. Bij het jagen op een snoekbaars kwam er iets anders "voorbij" en hapte toe. Een paling van een METER, POLSdik. Wat nu? Je mag geen paling vangen, maar lijn doorknippen en laten gaan heeft ook geen zin, dan gaat die gewoon dood. Dus.....je raadt het al, die gaat dan toch maar, met een slecht geweten van ons, toch de rookoven in!

Woensdag 8 september 2010
Dinteloord

Gisteren onze tank weer vol met diesel gegooid. En inderdaad met een vriendelijk prijsje. 1,12 euro per liter, een cent meer dan in het voorjaar.Daar mogen we dus niet over klagen.
Het weer wel. Het regent weer eens pijpenstelen en we moeten boodschappen doen. Dat zal een flinke kledderboel worden, zeker op het moment dat alles weer binnen staat.
Even over gisteren, het weer leek slecht te starten, maar de weersvoorspeller hadden het gelukkig behoorlijk mis en werd het droog. Zo'n vaartocht over de Dintel krijgt dan meteen een "frans" tintje. Genieten dus. De Mandersluis was deze keer gesloten. Daar staat dat dit gebeurt ivm Blauw Alg. Hm? Nu nog blauw alg? Toen we bij het tankstation lagen en hierna informeerden, keek de man op zijn klokje en zei: "Ja!" Waarmee hij even later ons uitlegde dat het de tijd nog was en niet de aanwezigheid van Blauw Alg. Humor, dus.


Op de terugweg weer door de Mandersluis, ging een vrachtschip mee. Leeg, en wat een monster lijkt het dan zo vlak achter je. Het paste allemaal maar net in die sluis. We kregen van die visioenen dat als er een klep vooraan zit, open gaat en ons zo naar binnen "schuift". De sluiswachter moest zelfs nog even per marifoon aangeven, dat de achtersteven van dat schip ook 'binnen' was. En dat ze vast konden maken.Enig niveau verschil tijdens het sassen hebben we niet kunnen waarnemen. Maar ja daar was het toch niet voor? In de Mandersluis zag ik dat ze daar ook van die deuren hebben die met vloed zelfstandig, zonder besturing (?) dicht kunnen schuiven, beter gezegd draaien. Zo hebben we dat indertijd elders begrepen, als de sluisdeuren zulke vormen hebben. Namelijk driehoekig.


Stampersgat is het gisteren niet geworden, lag vol. Oa met een vrij groot schip van..... ja dezelfde Engelsman van het voorjaar. Uh, we dachten dat je daar maar maximaal 2x24 uur mocht liggen? Dus zijn we door gevaren naar Dinteloord en gaan we daar vandaag dus onze wekelijkse boodschappen doen.
Even was alles een beetje vertraagd, ook door het weer natuurlijk, je staat dat niet bepaald in de startblokken om die nattigheid in te gaan, nee er was ook nog een kleine interruptie: de ventilator van de waterpomp in de generator moest vervangen worden, gelukkig dat Jaap daar indertijd een alarm tegen oververhitting heeft ingebouwd. En zo blijf je de echte problemen voor.

Dinsdag 7 september 2010
Terheijden
Jaren geleden zeiden we al tegen elkaar: "Als we gaan wassen, begint het te regenen," En weer klopte dat. Tot gisteren nog prachtig weer, en nu? Het regent pijpenstelen en het is 11 graden buiten.
Onze route wordt voor vandaag voorlopig zo. 't Hangt allemaal een beetje af van hoe slecht het weer is cq wordt. Eerst
naar Dintelsas, diesel tanken. Ben benieuwd wat voor prijs we hier te zien krijgen. De laatste die we betaald hebben voor een liter, was 1,28. In Dintelsas is het vaak stukken goedkoper dan elders en de diesel is er altijd prima. Onze ervaring met lagere prijzen zijn niet altijd even vrolijk. De motor loopt dan hoorbaar anders. Niet dat ik dat hoor, maar daar ben ik ook niet zo technisch in.Jaap wel!
Van Dintelsas terug naar Stampersgat, via Dinteloord, want daar moeten we nog "even" onze voorraden aanvullen. Nu met eten dus. Ook een nieuw batterijtje voor mijn kleine camera. Wat heeft het lang geduurd voor we wisten waarom de AAA batterijen steeds zo snel leeg raakten. Dit blijkt niet zo te zijn, maar ergens, klein en behoorlijk verstopt, zit een piepklein batterij-celletje, wat aan vervanging toe is, blijkt. Niet dat we dit via een boekje vonden, want dat heb ik niet bij me. (Dat is nou net zo als waarom we vaak onze Franse woordenboeken bij onze Franse reizen thuis lieten.....Gewoon dom dus!) Nee, door nog eens de camera goed te bekijken en toen zagen we aanduiding voor zo'n knoopcelletje. Achteraf heel logisch dat zoiets in de camera zit, want hoe wil die anders de datum, tijd etc, vasthouden bij verwisseling van de twee AAA batterijen?


Maandag 6 september 2010
Terheijden in de haven


Niks uitslapen vanmorgen. Actie! Om half acht zou er een gigantische takelwagen komen om twee schepen , een grote en een piepkleintje, uit het water te halen. En omdat die huurprijzen niet misselijk zijn, stond hij er ook precies op die tijd gereed. Het schip waar het hier om ging, was gisteravond laat nog gearriveerd en paste hier mooi tussen ons en een schip wat ook een blijvertje is, in.
De boot, een knikspant geheel van RVS, voorzien van vier hijsogen, moest het water uit en ging zo hup, aan fikse kettingen omhoog, op een gereedstaande takelwagen. Het kleintje even later er achteraan, op een andere veel kleinere kar. Misschien heeft deze wel gebruik gemaakt van het feit dat die grote er uit moest.

Zondag 5 september 2010
Terheijden



Over deze dag wat het weer betreft, valt er niks te klagen. Zon, lekkere temperatuur en nagenoeg geen wind. Heerlijk. Maar wat hebben we een volle Br. Biesbosch gezien. Overal waar wat kon liggen, had men een plekje gecreëerd. Soms een anker uitgegooid, soms een lijn naar wat takken op de wal, of een schip tegen de wal en dan tien er tegen aan! Althans zo leek het. Voller kon volgens de Biesbosch niet worden. De verhalen die men ons deed, over hectiek tijdens de zomermaanden daar, zullen beslist niet overdreven zijn. Dat hebben we nu met eigen ogen kunnen aanschouwen. Langer konden we niet blijven, dit was eigenlijk te veel van het “goede”. Over enige geluidsoverlast hebben we niets te klagen. Buiten wat met kleine bootjes ’s middags wat “badkuipen”, racen dus, viel er niks te mopperen. En zelfs dat was maar heel even. Dus ondanks de vele mensen, honden en boten natuurlijk, was het nog steeds een heerlijk weekend te noemen.

Het vissen was wat minder. Te veel onrust.


Ons reisdoel is Vrijdag in Antwerpen, dus zijn we de Br. Biesbosch uitgegaan, deze keer wel erg stapvoets, in verband met de ondieptes, want het water was nu wel heel erg laag om “binnendoor” te gaan, maar het lukte dankzij de (hevig piepende) dieptemeter en de digitale kaarten samen.

Nu liggen we in Terheijden. Geheel weggedrukt in het groen. Morgenochtend vroeg komt hier een hijskraan wat bootjes uit het water tillen. We mogen blijven liggen, maar dan wel met onze “gat” in de struiken. Weggaan was niet zo’n optie, we willen nl. de was doen. En deze draaien intussen, het is negen uur in de avond, vrolijk. Wat we daardoor wel missen is de televisie. De schotelantenne staat nl ook tussen het gebladerte weggefrommeld. Maar morgen mogen weer naar voren En dan is de ruimte om wat ruimer te gaan liggen weer groter.

Gepost door op