29 september 2010

Woensdag
Haven van Ieper


De twee vaarwegen hierna toe, het Lokanaal, de IJzer en het kanaal van Ieper naar de IJzer, zijn heel fraai om te bevaren. Vooral die laatste. Daarin liggen twee sluizen, met een verval van plusminus 3,5 meter, nu omhoog, die werkelijk schitterend zijn. Begroeid, versleten en zo 100 jaar 'terug' in de tijd te plaatsen. Dus ook nog hand-bediend. Zelfs de Marifoon doet het hier niet, althans dat zei de sluismeester. Deze was trouwens een beetje ontstemd, omdat we, voor hem dan, zomaar uit het niets verschenen waren. Ik had al een keer of wat op kanaal 18 de sluis aangeroepen en een paar van die typische oproep toontjes gehoord, alleen een verdere reactie gaf dit niet. Even voor de sluis zagen we een auto die duidelijk van West Vlaanderen was rijden, en we gingen kijken of die bij de sluis gestopt was. En inderdaad, maar hij had niets met het bedienen van de sluis te maken. Hij kwam het plaatsen van oa twee prachtige, gloednieuwe, steigers bekijken. Controleren? Deze man was zo vriendelijk om de sluismeester te bellen. En niet veel later kwam deze. Maar een beetje mopperend. Waar we zo plots vandaan kwamen. Of we voortaan maar wilden bellen, telefoneren dus. Alsof we hier dagelijks voorbij komen. Maar, na ontvangst van twee euro, werd hij wat toegankelijker. En begon zelfs een gezellig praatje over Ieper, het werk aan de sluizen etc. te houden. Wie weet waar we hem uit 'los' gescheurd hadden.....
Enfin we liggen nu in de haven van Ieper. Met elekra en water op de steiger. Als je dit zo opschrijft lijkt het heel wat. Maar diezelfde steiger doet je als een eend waggelen als er over loopt. De waterkraan hangt aan een stuk touw, de ophanging is doorgerot, en het elektra doet het normaal, door zelfs een gewone stekker in het stopcontact steken.
Verder ziet het er hier niet uit, ze zijn het wel aan het opknappen zo te zien. Vooral de waterhuishouding, pijpleiding met een diameter van manshoogte, worden er geplaatst. De haven wordt daar terplekke ook uitgediepd, maar de haven-faciliteiten, zijn echt oud. Te oud. Misschien dat die op den duur met de revitalisatie van de omgeving hierin meegenomen wordt? Nu is het een treurige boel in een treurige omgeving, in een plaats met treurige bijzonderheden. Prachtig oorlogsmuseum en die "Last Post" die hier ten gehore wordt gebracht.
Voorlopig houden we ons met de was bezig, want dat is intussen een hele berg geworden, alles van een week of vier.