1 en 2 oktober 2010 Boezinge Sas

Vrijdag

Sluis Boezinge Sas

Na het watertanken in de haven van Ieper, zijn we toch maar eens weer gestart, nu richting terugvaart. Zoals besproken, moesten we de Sluismeester bellen van de komende Boezinger sluizen. Voor Dorp en Sas. Kanaal 18, staat wel aangegeven langs de kant, maar werkt niet.

Alles lukte, de sluis stond open en de sluismeester stond op ons te wachten. En wat het in deze streek verder zo bijzonder maakt, is dat al die ‘mannen” je de oren van het hoofd kletsen. Jij staat daar met je lijntje in je hand te wachten, wachten op het sluiten van deuren, openen van de schuiven in de andere deuren om het water, nu in dit geval, uit te laten lopen. En maar babbelen. En wij maar wachten. “Mooie boot, meneer” en “stevige boot zeker?” “U maakt zeker lange tochten?”

Lief al deze vragen, maar niet als je een boot op zijn plaats probeert te houden. Ik trekken aan de lijn en Jaap af en toe wat bij sturen. Met het gevolg dat ik al die tijd in die stinkrook sta, onze rook van onze motor!
We zijn nu in twee stappen, totaal 7 meter naar beneden gegaan. We lazen ergens dat ze dit heel vroeger met een sluis van zoveel meter deden.
Op de heenweg naar Ieper waren we bij die beide sluizen prachtige aanlegsteigers gepasseerd. Plaatjes, in een bijna romantische omgeving. Geen verkeer, een paar huisjes bij de sluis en heel veel groen. En wat je daar hoort is niet meer dan het stromende water van een beekje wat hier het kanaal in komt. Dus daar wilden we heen, een afstandje van drie maal niks, en zo heerlijk stil na die afschuwelijke herrie in Ieper. Drie dagen lang waren we getuigen van wegwerkzaamheden, draglines die de haven uitdiepten, wegen egaliseerden en vuil afvoerden. En dan spreek ik niet van het overige verkeer dat langs de haven ‘vloog’ soms. Even het gas opendraaien na een verstopte stad?

Zaterdag
Rattevallebrug
Vanmorgen met prachtig herfstweer vertrokken.
Liggen nu bij de Rattevallebrug, even voorbij de St. Joris-sluis in Nieuwpoort