14 oktober 2010 Stampersgat

Donderdag

Stampersgat
Plaats genoeg. Helemaal vrij. Dat zag Jaap wel zitten en duurde het niet lang of hij zat ook werkelijk op de steiger met hengels in de aanslag. Het duurde uren maar plots was daar toch die ene kromme hengel te zien. Maar wat zit er nou aan? Snoekbaars? Snoek? Het werd het laatste en aangezien we hier in de bewoonde omgeving liggen was de verleiding heel klein om de snoek te behouden. Nee, terug het water in. Daarna? Alleen maar kou leiden dus werd de volgende poging naar vandaag verschoven.
Vannacht werd ik wakker van een geluid dat ik niet meteen thuis kon brengen. Even later herkende ik het gemurmel van Blacky. Wat doet hij nou? Ik heel voorzichtig kijkend naar hem en…..zit er op de steiger voor onze boot een prachtige langharige poes (?) met hele grote ogen en die wat zachtjes terug miauwt. Op het moment dat ze, of was het toch een hij, mij ziet doet ze poging om aan te geven dat ze bij ons naar binnen wil. Ach gossie, wat doe je dan? “Niet binnen laten,” hoor ik achter me en Jaap heeft gelijk. Uiteindelijk zijn we, ondanks de kwebbelerij tussen die twee, toch weer in slaap gevallen. En vanmorgen? Niks te zien. Maar kan nog komen.


We blijven hier vandaag. Tenslotte moet er jacht gemaakt kunnen worden op die ene snoekbaars. En misschien gaan we ook richting Oud-Gastel een stukje fietsen. Moet het weer wel een beetje mee zitten. Er is regen voor speld.