22 oktober Geertruidenberg

Vrijdag
Noordergat van de Plomp

Gistereren zijn we van het Jeppegat naar de Petrusplaat gevaren om daar een nieuwe poging te doen om die ENE SNOEKBAARS toch een keertje te vangen. Eenmaal op de plas daar aangekomen was de wind intussen zo’n 5 a 6 geworden. Zeer onplezierig om aan de wal te liggen en dan gedurende de gehele nacht het geklots van en geschommel door die golven die pal op de boeg van ons schip uitkwamen, te onder gaan. Laat staan rustig vissen. Nee verder varen. Wel even nog een leuke ervaring met de oversteek dwars over de zandbank aldaar. Jaren lang anderen dit zien doen, nu wij ook een keertje. Het was hoog water, maar zelfs als het dat niet is, kan het nog steeds blijkt. Als je maar precies weet waar te varen! Er is maar 1 mogelijkheid!
Verder gevaren naar die andere stek ook aan de Petrusplaat, maar nog steeds volop golven ook daar. Toen richting Amer en dan vandaar uit een smal watertje van de Br. Biesbosch weer in. En dat werd het Noordergat van de Plomp. Hier had de wind geen vat op ons en het water. Het was er zalig rustig.
Jaap meteen de hengel het water in en op jacht gaan naar kleine aasvisjes. De enige die ze vingen waren de Futen. En wij? Niks, alleen maar kou. Tot......met een enorme boog de hengel kromp stond van “iets” wat daar aan hing. Maar wat? De lijn die Jaap gebruikte was heel dun, hoefde tenslotte niet veel vast te houden, alleen een visje van zo’n centimeter of 5, en het ging tekeer dat je er alles bij kon bedenken. Ik zal heel stiekem al een dikke paling te denken. Lekker roken ......mmmmmmmmm. Het duurde zeker een half uur voor we wisten wat zich een weg naar de vrijheid vocht. Een giga Brasem, leuk om te vangen maar niet om te eten. En bij deze laaste poging kreeg Jaap het zo koud (en de pest in), dat het “snoekbaarsen” voorlopig aan de “wilgen” gehangen wordt. Eerst andere dingen doen en dan opnieuw proberen.
Bezoek vertroetelen
Jacinthe, Bram en de kinderen Pepijn en Floris komen morgen hier naar toe. Waar is hier nu? Geertruidenberg waar we ook weer alle boodschappen gedaan hebben en natuurlijk water getankt. Want zoals Leen ooit zei: "Je moet water pakken, als water pakken kan".